+ เดือน กค.49 จงเร่งเผยแพร่สาสน์สุดท้ายของแม่ที่ลำไทรโดยเร

[~@Little lamb@~]

 สาสน์จากแม่  

2 กรกฎาคม 2006 เวลา 12.15-12.50น.

“ลูกที่รัก ขอให้ลูกจงเร่งเผยแพร่สาสน์สุดท้ายของแม่ที่ลำไทรโดยเร็วเถิด แม่ได้บอกทุกสิ่งจนหมดสิ้นแล้ว ตอนนี้เหลือแต่ลูกๆทั้งหลายของแม่เองเท่านั้น ที่จะยินดีปฏิบัติตามน้ำพระทัยของพระบิดาเจ้าสวรรค์และคำสอนของแม่หรือไม่ แม่ได้สอนลูกๆของแม่มามากพอแล้ว ทุกอย่างอยู่ที่ใจของลูกเองว่า ยินดีที่จะน้อมรับและนำไปปฏิบัติตามหรือไม่ ความรอดแห่งจิตวิญญาณของ ลูกๆทั้งหลายอยู่ที่ความสมัครใจของลูกๆเอง แม่ไม่อาจบังคับจิตใจของลูกได้ การเข้าสู่อาณาจักรสวรรค์มิได้ยากเย็นอย่างที่ลูกๆคิด มันอยู่ที่น้ำใจของลูกเองมากกว่า ว่าลูกต้องการมีส่วนร่วมในพระราชัยแห่งสวรรค์หรือไม่ต่างหาก

ลูกรักทั้งหลาย ตอนนี้ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวของลูกเองแล้ว ว่าลูกจะยินดีเดินทางไปในทิศทางใด ความรุ่งเรืองในอาณาจักรสวรรค์ยังคอยต้อนรับการกลับมาของลูกๆเสมอ แต่ถ้าลูกได้เลือกความสะดวกสบาย ความสุขที่ไม่จีรังยั่งยืนในโลกนี้แล้ว แม่ก็ขอบอกลูก ณ บัดนี้ว่าลูกกำลังตกอยู่ในหายนะแห่งจิตวิญญาณของลูกแล้วด้วยความสมัครใจของ ลูกๆเอง

จิตชั่วร้ายทั้งหลายมันกำลังลิงโลดด้วยความดีใจที่ลูกๆของ แม่สมัครใจและยินดีทำตามคำยุยงของพวกมัน ลูกรัก ลูกกำลังตัดสินชะตากรรมของโลกนี้ด้วยตัวของลูกเอง แม่มิอาจจะเตือนลูกๆของแม่ได้อีก เพราะจิตใจของลูกๆทั้งหลายของแม่มิได้เปิดรับแม่อีกต่อไป เป็นเรื่องที่แม่เศร้าใจ และเฝ้ามองลูกๆด้วยความทุกข์ระทมใจอยู่ทุกเวลานาที ลูกรัก แม่นี้เจ็บปวดในดวงใจเหลือเกิน

ขอสันติสุขจงมีแก่ลูกๆที่ยังเชื่อ ฟังคำสอนของแม่ทุกๆคน

จากแม่ผู้รักลูกสุดดวงใจ”

[Anonymous]

ข้อคิดจากแม่

9 กรกฎาคม 2006 เวลา 06.40-07.10น.

"ลูกที่รักทั้งหลาย วันนี้เป็นโอกาสอันดีที่ลูกๆจะได้เตรียมตัวชำระจิตวิญญาณของลูกๆให้สะอาด และบริสุทธิ์อยู่เสมอ  ก่อนที่ลูกจะไปร่วมพิธีมิสซา  ขอให้ลูกระลึกให้ถ้วนถี่ในกิจกรรมทั้งหลายที่ลูกๆได้กระทำตลอด 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา มีกิจการใดบ้างที่ลูกได้ทำตามน้ำใจตนเองและทำให้ลูกๆตกอยู่ในบาปต้น7ประการบ้าง  แม่อยากให้ลูกๆของแม่มีความสะอาดและบริสุทธิ์ทั้งร่างกายและจิตใจก่อนที่ลูกจะไปรับพระกายของพระบุตรสุดที่รักแห่งแม่ 

จงชำระวิหารในดวงใจของลูกให้สะอาดก่อนเถิด  ถึงแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆในสายตาของลูก  แต่เมื่อวิหารในดวงใจของลูกต้องมัวหมอง  ลูกคิดว่าเป็นการสมควรหรือไม่ที่จะเป็นสถานที่อันศักิด์สิทธิ์เพื่อเป็นที่ประทับของพระบุตรสุดที่รักแห่งแม่  ขอให้ลูกจงตรองดูเถิด

แม่คงมิอาจสอนลูกๆของแม่ที่ปิดใจไม่ต้อนรับแม่ได้อีก  เพราะในเมื่อลูกๆใช้น้ำใจเยี่ยงมนุษย์มาตัดสินความเชื่อในดวงใจของลูกเองโดยมิได้ยึดถึงบทบัญญัติจากพระศาสนจักรแล้ว  กิจการหลายๆอย่างที่ลูกได้กระทำก็มีการอนุโลมว่าลูกสามารถทำได้โดยไม่ผิด  ไม่เป็นบาปที่จะทำให้เป็นที่ขัดเคืองพระทัยของพระบิดาเจ้าสวรรค์ 

ลูกๆที่รักของแม่  ในสิ่งเล็กน้อยในสายตาของลูกๆนั้นคือสิ่งอันยิ่งใหญ่ในสายตาของชาวสวรรค์  ลูกอาจจะคิดว่าเป็นบาปเล็กน้อย ไม่ต้องไปสารภาพบาปก็ได้  แต่พระบิดาเจ้าสวรรค์ทรงเล็งเห็นด้วยพระญาณสอดส่องว่า  ลูกๆมิได้เสียใจในกิจการนั้นๆและไม่ได้ขอโทษพระองค์อย่างริงใจ  เพียงแต่ท่องบ่นตามผู้อื่นในขณะร่วมพิธีมิสซาเท่านั้น  จิตใจของลูกๆกำลังครอบงำด้วยจิตชั่ว ร้าย ที่มันคอยยุยงลูกให้แข็งกระด้างต่อพระบิดาเจ้าสวรรค์ 

ลูกๆที่รักของแม่  จงสวดขอความสว่างจากองค์พระจิตเจ้าในแต่ละวันเพื่อให้พระองค์ทรงชี้นำทางที่ถูกต้องให้ลูกๆของแม่เถิด  ถ้าลูกเลือกความสะดวกสบาย  ทำตามน้ำใจของตนเองในโลกนี้แล้ว  ทางไปสู่อาณาจักรสวรรค์ของลูกๆของแม่ก็ดูจะเลือนลาง  แทบจะมีเพียงไม่กี่คนที่ได้รอด

ประตูแห่งอาณาจักรสวรรค์เปิดกว้างสำหรับลูกๆเสมอ  แต่ลูกเองต่างหากที่เลือกที่จะไม่เดินทาง
ไปหาพระบิดาเจ้าสวรรค์ด้วยความมั่นคงในจิตใจ  แม่ขอบอกว่า  กิจการต่างๆของลูกๆในโลกนี้นั้นล้วนแต่มีส่วนผลักดันให้ลูกๆของแม่ตกอยู่ในบาปได้อย่างง่ายดาย  ง่ายเสียจนลูกเคยชินและคิดว่าไม่เป็นบาปที่ทำให้แม่และชาวสวรรค์ต้องเศร้าใจ 

บัดนี้  แม่คงมิอาจจะเตือนลูกๆของแม่ได้อีก  จงตรองดูให้จงดีเถิดว่า  ลูกจะเลือกความรุ่งเรือง ในอาณาจักรสวรรค์ หรือความมืดและหายนะแห่งจิตวิญญาณของลูกตลอดนิรันดร 

ขอสันติสุขจงบังเกิดในดวงจิตของลูกๆทั้งหลายที่ยังคงมั่นคงในแม่เสมอมา  ขอให้ลูกๆจงสวดภาวนาให้ผู้ที่หลงผิดทั้งหลายได้กลับใจด้วยเถิด  ขอให้ลูกๆของแม่จงนำคำสอนของแม่ไปปฏิบัติในชีวิตจริงลูก  เพื่อว่าคนบาปทั้งหลายจะได้เห็นว่าลูกทุกๆคนมีโอกาสได้รอดและมีสันติสุขได้แม้แต่ในโลกนี้แล้ว 

ขอให้ลูกๆจงเป็นตัวอย่างที่ดีแก่คนรอบๆข้างของลูกเถิด เพื่อลูกๆที่หลงทางของแม่จะได้เห็นเป็นตัวอย่างและตระหนักว่าสันติสุขมิอาจเกิดขึ้นได้ถ้าลูกๆของแม่ยังคงเลือกทำตามน้ำใจของตนเองอยู่

เพียงแต่ลูกเปิดใจยอมรับว่า  ในทุกๆสิ่งที่เกิดขชึ้นกับชีวิตของลูกนั้นเป็นน้ำพระทัยของพระบิดาเจ้าสวรรค์   ที่พระองค์ทรงมีพระประสงค์ที่สอนหรือให้ลูกได้รับการชำระจิตวิญญาณของลูกในโลกนี้ให้บริสุทธิ์แล้ว  ลูกจะเข้าใจถึงความรักอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ที่ทรงเมตตาประทานโอกาสเหล่านั้นมาให้ลูกๆของแม่ 

แม่จะคอยเฝ้าดูและเป็นกำลังใจให้ลูกๆของแม่ทุกคนที่ตัดสินใจเลือกอาณาจักรสวรรค์  และพยายามต่อสู้กับคำยุยงของจิตชั่วร้าย  ขอให้ลูกๆของแม่จงอดทนและน้อมรับในทุกๆสิ่งที่พระบิดาเจ้าสวรรค์ทรงประทานให้กับลูกๆด้วยความยินดีเถิด  เมื่อวันสุดท้ายแห่งชีวิตของลูกมาถึง
ลูกจะได้รับการต้อนรับด้วยความรัก   ความยินดี และความอบอุ่นจากชาวสวรรค์"

[Anonymous]

สาสน์จากดอนดู่  

11 กรกฎาคม 2006 เวลา 09.55-10.15น.

“ลูกที่รักทั้งหลายของแม่ ณ บัดนี้ลูกคงตระหนักใจถึงคำเตือน คำที่แม่พร่ำสอนแล้วใช่ไหม? เพราะทุกอย่างกำลังเกิดขึ้นให้ลูกได้เห็น ได้รับข่าวสารในแต่ละวัน ล้วนแต่ทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นทุกวัน

วันนี้ แม่เองเป็นผู้ที่นำลูกมาที่นี่เองให้ลูกได้สัมผัสถึงความทุกข์อย่างแสนสาหัส ของแม่เมื่อเห็นภยันตรายอย่างใหญ่หลวงที่คอยลูกอยู่เบื้องหน้า ทีนี้ลูกรู้แล้วหรือยังว่าแม่เจ็บปวดในดวงใจเพียงใด? ในทุกครั้งที่เห็นลูกๆของแม่ตกอยู่ในบาป ตกเป็นเหยื่อของจิตชั่วร้ายด้วยความสมัครใจของลูกเอง ลูกรัก ลูกเข้าใจความเศร้าสะเทือนใจของแม่ดีแล้วใช่ไหม? ว่าหัวใจของแม่แทบแตกสลายที่ลูกๆมีความสุขและหลงระเริงกับบาปแแห่งเนื้อหนัง ที่ลูกปฏิเสธแม่ว่า นี่คือความรักอันแท้จริงที่มนุษย์พึงแสดงต่อกัน ลูกหารู้ไม่ว่าจิตชั่วร้ายได้หลอกล่อลูกๆของแม่ให้ยินดีและเต็มใจกระทำโดย ไม่สำนึกว่า ด้วยการกระทำดังกล่าวนี้ทำให้ลูกๆของแม่ทั้งหลายต้องอยู่ห่างไกลจากอาณาจักร สวรรค์ ไกลแสนไกล

แม่ไม่อาจเตือนลูกของแม่ได้อีกต่อไป หากลูกดื้อดึงและทำตามอำเภอใจของลูก ลูกก็ได้เป็นผู้เลือกเองที่จะตกอยู่ในความมืดชั่วนิจนิรันดร ถ้าแม่บอกให้ลูกกลับใจอีก ลูกก็คงไม่ฟังคำเตือนของแม่อยู่ดี

ลูก รักพระบิดาเจ้าได้ให้อิสระลูกๆก็จริง แต่ถ้าลูกไม่ได้สวดภาวนาขอพระปรีชาญาณจากพระองค์แล้ว หายนะแห่งจิตวิญญาณของลูกก็มาคอยอยู่เบื้องหน้าแล้ว

ลูกรัก ลูกคิดว่าชีวิตนี้เป็นของลูกเองใช่ไหม? ลูกอยากมีอิสระที่จะทำตามน้ำใจของตัวลูกเองใช่ไหม? จงตรองดูให้ดีเถิด แม่ได้สอนลูกมามากพอแล้ว

สิ่งที่แม่เสียใจเป็นที่สุดก็คือ เห็นลูกๆของแม่เลือกเดินทางไปพร้อมกับจิตชั่วร้ายด้วยความสมัครใจ นี่แหละแม่ต้องหลั่งน้ำตาทุกๆวัน ทุกๆเวลานาทีเมื่อเห็นลูกของแม่กำลังจากแม่ไป”

สาสน์นี้ทำให้ผม เศร้าใจเป็นอย่างมาก แม้กระทั้งเวลาที่ผมเดินทางกลับมาผมก็ยังอดไม่ได้ที่จะน้ำตาไหลมาตลอดทาง

[Anonymous]

ราชินีแห่งสวรรค์และแผ่นดิน

15 กรกฎาคม 2006 เวลา 23.30-23.55น.

“ลูกที่รักแม่ขอขอบใจลูกที่ ได้พยายามที่จะนำจิตวิญญาณของคนผู้หนึ่งได้มาพบกับแม่ อีกไม่นานเขาจะได้พบด้วยจิตที่บริสุทธิ์ของเขาเอง แม่คือราชินีแห่งสวรรค์และแผ่นดิน สิ่งใดก็ตามที่มากระทบจิตใจของลูก(แม่พระหมายถึงผู้ที่ผมแนะนำเรื่องจิต วิญญาณ)ในระยะเวลานี้นั้น ลูกได้รับพระพรจากพระบิดาเจ้าสวรรค์

ลูกยังเป็นลูกที่น่ารักของแม่เสมอมา สิ่งนี้เองเป็นที่โปรดปรานของพระบิดาเจ้าสวรรค์ที่ลูกมีแต่ความซื่อในดวงจิต ของลูกที่ต้องการช่วยเหลือผู้เจ็บป่วยทุกข์ยากทั้งหลาย ทำให้พระองค์ทรงพระเมตตาแก่ลูกของแม่ วันนี้ลูกได้ตระหนักด้วยตนเองแล้วใช่ไหม? ว่าพระพรที่พระองค์ทรงประทานให้แก่ลูกนั้นยังคงอยู่กับลูกเสมอ”



16 กรกฎาคม 2006 เวลา 09.00-09.20น.

“ลูกรัก จงอย่าลืมคำที่แม่บอกแก่ลูกว่าให้ไปประกาศข่าวดีของแม่โดยเร็วเถิด(แม่พระ ตรัสกับผมว่าแม่พระคือราชินีแห่งสวรรค์และแผ่นดิน และให้ผมไปประกาศข่าวดีของแม่โดยเร็ว ผมยังไม่เข้าใจพระประสงค์ของแม่พระผมจึงไปขอความสว่างในเรื่องนี้จากคุณ พ่อ) คุณพ่อพูดถูกแล้ว ข่าวดีของแม่มิใช่การเร่งรีบรวบรวมสาสน์ แต่ข่าวดีของแม่คือการที่ลูกของแม่ปฏิบัติตามคำที่แม่สอน เพื่อแสดงให้คนทั้งหลายได้ประจักษ์ว่า สันติสุขนั้น ลูกไม่ต้องไปไขว่คว้าหา ณ ที่ใด มันอยู่ในดวงใจของลูกเองต่างหากที่จะพร้อมยอมรับในน้ำพระทัยของพระบิดาเจ้า สวรรค์ และยินดีปฏิบัติให้เป็นไปตามน้ำพระประสงค์ของพระองค์

ด้วย ความเชื่อและวางใจอย่างสิ้นสุดจิตใจจะทำให้ลูกๆของแม่ทุกคนสามารถมีสันติสุข ได้แม้แต่ในขณะที่ลูกๆตกอยู่ในความยากลำบากในชีวิตอย่างถึงที่สุด จิตใจของลูกจะสงบและมีแต่ความยินดีที่ได้รับพระเมตตาจากพระบิดาเจ้าสวรรค์ ที่ทรงประทานสิ่งเหล่านี้มาให้ลูก

ชีวิตของมนุษย์นี้สั้นนัก ลูกมิอาจรู้ว่าวันใด? เมื่อไหร่? ที่ใด? เวลาไหน? ที่พระบิดาเจ้าจะเรียกลูกกลับไปเฝ้าอยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ ความประมาทเป็นบ่อเกิดแห่งหายนะแห่งจิตวิญญาณของลูกเอง

ตอนนี้ แม่จะไม่สอนลูกอีกต่อไปแล้ว แม่จะให้ข้อคิดแก่ลูก แต่ลูกจะต้องตัดสินใจด้วยตัวของลูกเองว่า ในกิจการนั้นๆลูกจะต้องทำอย่างไร แม่ได้สอนวิธีขอพระปรีชาญาณจากองค์พระจิตเจ้าให้ลูกไว้นานแล้ว ถึงเวลาแล้วที่ลูกจะต้องขอแสงสว่างจากพระองค์ให้ลูกได้เลือกอยู่ในหนทางที่ ถูกต้องเสมอ ถ้าลูกมิยึดติดกับน้ำใจของตนเอง ลูกก็จะเป็นอิสระจากต้นเหตุแห่งบาปทั้งหลาย

ขอให้ลูกของแม่จงเป็น เช่นเด็กเล็กๆ เป็นลูกที่น่ารักของแม่ตลอดไป เพราะแม่คือ “ราชินีแห่งสวรรค์และแผ่นดิน” ที่ลูกสามารถพึ่งพาแม่ได้อยู่เสมอ ไม่ว่าลูกจะอยู่หนใด? หรือทำอะไร? ขอให้ลูกตระหนักว่าแม่นี้เฝ้ามองลูกๆของแม่อยู่ด้วยความห่วงใยเสมอมา แม้ลูกๆจะไม่สนใจ ละเลย และไม่รักแม่ แต่ไม่มีแม่คนใดดอกที่สามารถทอดทิ้งลูกที่แม่รักดั่งดวงใจไปได้ ลูกรักทั้งหลาย แม่รอคอยการกลับมาของลูกๆอยู่ทุกเวลานาที

ด้วย ความรักจากแม่ “ราชินีแห่งสวรรค์และแผ่นดิน”

[Anonymous]

เมื่อความมืดได้มาเยือน

ก่อนมิสซาค่ำในวันเสาร์ที่29กรกฎาคม 2006นั้น ได้มีพายุฝนตกหนักมากเป็นเวลาประมาณ 2 ชั่วโมง ทำให้พวกเราไม่สามารถไปสวดภาวนาที่หน้าถ้ำแม่พระได้ตามความตั้งใจ ไฟที่หน้าถ้ำก็เสีย คืนนี้แม่พระจึงอยู่ในความมืดที่ปกคลุมอยู่ทั่วไป พวกเราจึงได้ย้ายมาสวดกันอยู่ที่หน้าวัดแทน ถึงแม้บรรยากาศในคืนนี้จะวังเวงเพราะไม่สามารถมองเห็นแม่พระอันเป็นที่รัก ยิ่งของพวกเราได้ แต่ก็สามารถสัมผัสได้ถึงการสถิตย์อยู่ของแม่พระ ณ ที่นั้นได้ตลอดเวลาที่พวกเราได้ทำการสวดภาวนา สาสน์ของแม่พระในคืนนี้ทำให้ผมต้องร้องไห้ออกมาอย่างมากมาย เพราะผมได้รับรู้ถึงความทุกข์อย่างใหญ่หลวงของแม่พระนั่นเอง

30 กรกฎาคม 2006 เวลา 03.10-04.00น.

“ลูกที่รักทั้งหลายของแม่ กิจการทั้งหลายที่ลูกได้ร่วมกันเป็นหนึ่งเดียวในวันนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน ขณะที่พวกลูกๆตั้งใจสวดพระเมตตาเพื่อผู้ที่เจ็บป่วยทางฝ่ายกายและฝ่ายวิญญาณ รวมทั้งต่อบรรดาวิญญาณที่น่าสงสาร(วิญญาณในไฟชำระ)และวิญญาณที่ไม่มีใครนึก ถึงนั้น ทำให้แม่ชื่นในดวงใจยิ่งนัก พวกลูกๆได้แสดงให้เห็นถึงความรักที่ลูกพึงแสดงต่อกัน อันเป็นพระประสงค์ของพระบิดาเจ้าสวรรค์ให้ลูกๆของพระองค์ปฏิบัตินั้น บัดนี้ลูกๆทำให้แม่ได้ประจักษ์แล้วว่าในโลกนี้อย่างน้อยก็มีลูกๆของแม่จำนวน หนึ่งที่ยินดีและน้อมรับในคำที่แม่สอนมาปฏิบัติ พระบิดาเจ้าสวรรค์จะทรงตอบแทนความรักของลูกๆนี้ด้วยสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า เมื่อวันที่ลูกๆได้มาเฝ้าอยู่เฉพาะพระพักต์ของพระองค์

ลูกที่รัก ทั้งหลายของแม่ แม่ได้ยินในคำวิงวอนของลูกๆอยู่เสมอ วันนี้แม่ขอฝากข้อความต่อไปนี้ไปยังซิสเตอร์……… ที่มีจิตใจร้อนรน อยากกลับมาทำงานให้แม่อีก ลูกรักของแม่ แม่รักลูก และเข้าใจถึงความรู้สึกของลูกดี แต่เมื่อลูกได้เลือกใช้ชีวิตในการสวดภาวนาเพื่อผู้อื่นแล้ว แม่ขอให้ลูกจงวางใจในพระเป็นเจ้า สิ่งใดก็ตามที่พระองค์ประทานให้ลูกได้รับอยู่ในขณะนี้ ขอให้ลูกจงน้อมรับด้วยความยินดีเถิด ลูกมิอาจขอในสิ่งที่ลูกต้องการในขณะนี้ได้หรอกลูกรัก จงอดทนและเป็นผู้รับใช้ที่ดีของคุณแม่อธิการเถิด จงนอบน้อมและเชื่อฟังคุณแม่อธิการดุจเดียวกับที่ลูกเชื่อฟังแม่เถิด สิ่งใดก็ตาม เมื่อถึงเวลาอันสมควร เมื่อลูกสมควรได้รับ พระบิดาเจ้าสวรรค์จะทรงประทานให้ลูกเอง ขอให้ลูกจงวางใจเช่นเดียวกับที่แม่วางใจพระองค์ แม่เชื่อด้วยสิ้นสุดจิตใจว่าพระองค์จะทรงดูแลแม่ และเตรียมทุกอย่างไว้ให้แม่ล่วงหน้าแล้ว ถ้าลูกวางใจได้ดั่งนี้แล้ว สันติสุขก็จะบังเกิดขึ้นในดวงจิตของลูก จงอดทนนะลูกรัก พระราชัยแห่งสวรรค์มิอาจได้มาง่ายๆโดยปราศจากความเจ็บปวดหรอกลูกรัก จงอดทน และน้อมรับทุกสิ่งให้เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระองค์ด้วยความยินดีเถิด

วันนี้ แม่มองในดวงใจของลูกๆแต่ละคนนั้น ทำให้แม่อยากจะช่วยบรรเทาให้ลูกๆเหลือเกิน
ลูกที่รักทั้งหลาย จงจำไว้อย่างหนึ่งว่าสิ่งใดที่ลูกได้ทำไว้ในโลกนี้ สิ่งนั้นก็ได้ถูกบันทึกไว้หมดแล้วในสวรรค์ แม่ขอขอบใจลูกๆทุกคนที่ตั้งใจสวดภาวนาในคืนนี้เป็นพิเศษ ลูกรู้หรือไม่ ในทุกๅคำที่ลูกได้สวดสรรเสริญพระบิดาเจ้าสวรรค์ ได้ขอโทษพระองค์ในบาปความผิดทั้งหลายที่ลูกได้ทำนั้นเป็นที่สบพระทัยของพระ บิดาเจ้าสวรรค์ยิ่งนัก แต่แม่ก็เศร้าใจที่มนุษย์ทำบาปมากมายเหลือเกิน ถึงเวลาแล้ว ผู้ที่เลือกที่จะอยู่กับความมืดนั้น จะได้รับบทเรียนในสิ่งที่ลูกที่หลงทางของแม่ได้กระทำด้วยความเต็มใจนั้น ผลของบาปทั้งหลายของลูกนั้นจะส่งผลกระทบไปทั่วโลก ถ้าลูกเห็นอย่างที่แม่เห็น(ภาพแห่งความหายนะที่กำลังจะมาถึงนั้น) ลูกคงหมดหวัง และมิอาจทำกิจการใดๆได้อีกเลย

แม่ขอขอบใจลูกๆทุกคนของ แม่ที่พยายามสวดภาวนาเพื่อชดเชยบาปแทนเพื่อนมนุษย์ทั้งหลาย ลูกรัก แม่ขอบอก ณ เดี๋ยวนี้ว่า ด้วยความตั้งใจอันดีของลูกนั้น คงบรรเทาความหายนะได้บ้างดอก(แต่ก็ไม่มากพอที่จะหยุดยังความหายนะที่จะเกิด ขึ้นได้ทั้งหมด) ถึงเวลาที่มนุษย์จะต้องได้รับบทเรียนเสียที ลูกหลงลืมพระบิดาเจ้าสวรรค์ เมินเฉยในความรักของแม่ และไม่สนใจในพระมหาทรมานของพระบุตรสุดที่รักของแม่ที่ได้ทรงสละชีวิตของ พระองค์เพื่อไถ่บาปให้ลูกๆทั้งหลาย แต่เอาเถอะ พระบิดาเจ้าสวรค์ทรงพระเมตตาและทรงไว้ซึ่งความยุติธรรม ลูกเคยได้ยินไหมว่า กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นก็จะกลับมาสนองแก่ผู้นั้นสักวันหนึ่ง พระบิดาเจ้าสวรรค์ทรงสดับฟังคำวิงวอนของลูกๆเสมอ สิ่งที่ร้ายแรงก็จะถูกผ่อนหนักให้เป็นเบาได้ด้วยพระหทัยเมตตาของพระองค์ จงอย่าท้อแท้นะลูกที่รักทั้งหลายของแม่ จงสวดภาวนาและทำพลีกรรมต่อไปตามความสามารถของลูกเถิด เมื่อคนบาปได้ถูกชำระแล้วก็จะถึงเวลาที่พระบุตรสุดที่รักของแม่เสด็จกลับมา อีกครั้งหนึ่ง จงจำไว้ง่ายๆว่า ใครทำดีก็จะได้รับความดีตอบสนอง ส่วนนคนบาปทั้งหลายก็จะถูกแยกไปสู่ความมืดชั่วนิจนิรันดร

ลูกรักทั้ง หลายของแม่ จงบอกกันต่อไปเถิดว่า พวกลูกๆเองนั่นแหละที่เร่งให้การตัดสินนี้มาถึงเร็วก่อนกำหนด ณ เวลานี้ จงอย่าโทษพระบิดาเจ้าสวรรค์เลย อิสระที่ลูกสามารถเลือกเองนั้นลูกได้เต็มใจเลือกความหายนะแห่งจิตวิญญาณของ ลูกเอง ลูกไม่ฟังแม้กระทั้งคำเตือนของแม่ ลูกรู้ไหม ลูกทำให้ดวงใจของแม่ต้องแตกสลายเพียงใด

ลูกรักผู้ชอบธรรมจะได้รับการ เชิดชูให้สูงขึ้น ขอให้ลูกๆที่มีน้ำใจอันงดงามจงวางใจในน้ำพระทัยของพระบิดาเจ้าสวรรค์เถิด พระองค์ทรงไว้ซึ่งความยุติธรรมเสมอ

ลูกรู้ไหม แม่นี้เศร้าใจเหลือเกิน”

[lovejesus(cap)]

รออ่านอยู่นะครับ 

[Holy]

รออ่านอยู่นะครับ 

มาครบแล้วนะครับ

[lovejesus(cap)]

มีสาสน์แม่พระจากวัดดอนดู่ด้วย 

[taiyo]

อ่านแล้ว รู้สึกดีจริงๆครับ แต่ว่า ถ้าจะทำตามน้ำพระทัยของแม่พระ ของพระบิดา ต้องทำยังไงบ้างเหรอครับ (อ่านแล้วรู้สึกมีแรงบันดาลใจอยากจะทำ แต่ไม่รู้จะทำอะไรดี) ในสาสน์อ่านแล้ว ก็พอจะรู้ แต่ผมว่า ผมยังตีความจากสาสน์ออกไม่หมด ใครพอสรุปให้ทีได้ไหมครับ

[Buddy]

อ่านแล้ว รู้สึกดีจริงๆครับ แต่ว่า ถ้าจะทำตามน้ำพระทัยของแม่พระ ของพระบิดา ต้องทำยังไงบ้างเหรอครับ (อ่านแล้วรู้สึกมีแรงบันดาลใจอยากจะทำ แต่ไม่รู้จะทำอะไรดี) ในสาสน์อ่านแล้ว ก็พอจะรู้ แต่ผมว่า ผมยังตีความจากสาสน์ออกไม่หมด ใครพอสรุปให้ทีได้ไหมครับ

"แม่ได้สอนวิธีขอพระปรีชาญาณจากองค์พระจิตเจ้าให้ลูกไว้นานแล้ว  ถึงเวลาแล้วที่ลูกจะต้องขอแสงสว่างจากพระองค์ให้ลูกได้เลือกอยู่ในหนทางที่ถูกต้องเสมอ  ถ้าลูกมิยึดติดกับน้ำใจของตนเอง  ลูกก็จะเป็นอิสระจากต้นเหตุแห่งบาปทั้งหลาย  "

ลองสวดขอพระจิตดูนะจ้ะ 

แต่ละสาส์นข้อมูลเยอะมาก  ต้องอ่านหลายรอบ 

อ่านสาส์นแรกๆ  แล้วจะรู้ว่า  มีคนที่เค้าทำเพื่อเราอยู่มากมาย  เค้าพลีกรรมให้เรา  เราก็น่าจะแบ่งเบาเค้าได้บ้าง 

พี่เองเริ่มต้นด้วยการกลับใจและพลีกรรมจ้ะ  เราต้องรู้จักปฎิเสธน้ำใจเราก่อน  แล้วถึงรู้ว่า  น้ำใจพระคืออะไร 

พี่จำเค้ามาพูดอีกทีนะ 

[lovejesus(cap)]

เป็นสาสน์สุดท้านของแม่พระแห่งลำไทรแล้วหรอครับ

แล้วจะมีสาสน์ต่อไปอีกหรือเปล่าครับ