หน้า 1 จากทั้งหมด 1
+ เดือน พ.ค. 50 บ้านคุณแม่อักเนส สองคอน+
โพสต์แล้ว: จันทร์ พ.ค. 14, 2007 11:40 pm
โดย ~@Little lamb@~
บ้านคุณแม่อักเนส สองคอน
5 พฤษภาคม 2007 เวลา 10.58-11.30 น.
“ลูกที่รักทั้งสอง นี่ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งแล้วนะที่เราได้มาพบกัน ณ บ้านหลังนี้
เมื่อ ครั้งก่อนที่ลูกได้มานั้น แม่ได้ขอให้ลูกกลับไปกระทำการใดบ้าง? บัดนี้ได้เวลาอันเหมาะสมแล้วที่ลูกจะกลับมาเพื่อทบทวนและยืนยันเสียงเรียก ร้องในหัวใจของลูกว่าลูกพร้อมแล้วที่จะเลือกเดินตามเส้นทางที่พระผู้เป็น เจ้าได้กำหนดไว้ให้ลูกหรือไม่? แม่เชื่อว่า ณ บัดนี้ ลูกคงมีคำตอบที่แน่นอนแล้วใช่ไหม?
เวลาที่ผ่านมา ลูกได้เรียนรู้อะไรบ้างที่เป็นประโยชน์แก่จิตวิญญาณของลูก? ถูกแล้วการภาวนาจากหัวใจของลูกเท่านั้นคือที่มาของทุกๆสิ่ง จงเริ่มต้นที่จุดจุดนี้เถิด ประสบการณ์ต่างๆทำให้ลูกทั้งสองเข้มแข็งขึ้นและสามารถแยกแยะได้ว่าอะไรคือ สิ่งที่เหมาะสมสำหรับลูก
ขอให้ลูกทั้งสองจงเข้าใจเถิดว่า การตายจากโลกนี้ของลูกนั้นได้เริ่มต้นขึ้นทีละเล็กทีละน้อยในดวงใจของลูก แล้ว ลูกจะคุ้นเคยกับสภาพใหม่ของลูกที่แตกต่างไปจากผู้อื่น ลูกจะนิ่งมากขึ้นและมองเห็นเป้าหมายของลูกอย่างชัดเจน ทุกสิ่งได้หล่อหลอมให้ลูกเคยชินในวิถีชีวิตใหม่นี้ และลูกมิอาจกลับไปใช้ชีวิตเช่นดังเดิมได้อีก ทั้งนี้ทุกสิ่งจะไม่สัมฤทธิ์ผลถ้าปราศจากความสมัครใจของลูกทั้งสอง แม่รู้ดีว่าในที่สุดก็ต้องมีวันนี้จนได้
ลูกรัก คำภาวนาของลูกนั้นมีค่ามากยิ่งนัก จงอย่าท้อใจต่อเหตุการณ์รายรอบตัวลูกนั้นอยู่ ซึ่งลูกมองด้วยสายตาของลูกแล้วไม่เห็นมีอะไรกระเตื้องขึ้นเลย เหมือนกับน้ำที่ลูกเพียรเติมใส่แก้วทีละหยด กว่าลูกจะมองเห็นว่ามีน้ำอยู่ ใช้เวลาเท่าใด? หากลูกอยากให้น้ำนี้เต็มแก้วเร็วขึ้นลูกก็ต้องหมั่นเติมทีละหยดเช่นนี้ให้ บ่อยครั้งขึ้น เมื่อน้ำเต็มและล้นแก้ววันใดอัศจรรย์จากคำภาวนาของลูกก็จะบังเกิดขึ้น
แม่ รู้นะว่าลูกคิดอะไรอยู่?
“เรื่องลูกชายของลูกใช่ไหม? จงอย่าตัดพ้อต่อว่าพระเป็นเจ้าเลย ให้ถามตัวลูกเองว่าลูกได้พยายามเพียงใด?” และ
“สิ่งที่ลูกวอนขอเองก็ เช่นกัน ลูกเริ่มเห็นแล้วมิใช่หรือว่าเหุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นกับลูกมิใช่เหตุ บังเอิญ คำขอของลูกกำลังเป็นจริง ลูกกำลังสร้างกำแพงกันลูกออกจากผู้คน ลูกจะมีสันติสุขอยู่ภายในอาณาจักรอันสงบนี้ แม่รู้ว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่ลูกปรารถนา”
ลูกรัก แม่ขอให้ลูกแสดงความรักของลูกให้ปรากฏ จงสวดภาวนาเพื่อญาติพี่น้อง มิตรสหาย เพื่อนร่วมชาติของลูกที่ถูกเบียดเบียน คำวิงวอนของลูกได้รับการสดับฟังเสมอจากองค์พระผู้เป็นเจ้า เมื่อใดที่น้ำในถ้วยแก้วนี้เต็ม ลูกจะได้เห็นผลตอบแทนแห่งความศรัทธาของลูกอย่างแน่นอน จงอดทนและทำหน้าที่ของลูกต่อไปเถิด แม่ไม่หนักใจเลยกับความพยายามของลูกทั้งสอง หากว่าในช่วงนี้มีอุปสรรค์บ้าง ขอให้ลูกจงฝากความไว้วางใจในพระเป็นเจ้าเถิด ขอให้ลูกยกทุกสิ่งถวายแด่พระองค์ สิ่งที่ดีที่สุดจะพึงบังเกิดขึ้นเมื่อลูกวางใจในพระองค์
พระพรในยาม เจ็บป่วยเป็นสิ่งประเสริฐ หากลูกรู้จักใช้ช่วงเวลานี้ให้เหมาะสม ลูกก็จะเอาชนะทุกสิ่งได้แม้แต่น้ำใจของลูกเอง
จงขอบคุณพระเป็นเจ้า เถิดที่ทรงประทานโอกาสอันพิเศษนี้ให้แก่ลูก และให้มีวันนี้ จงขอบพระคุณพระองค์ด้วยสิ้นสุดจิตใจเถิด”
Re: + เดือน พ.ค. 50 บ้านคุณแม่อักเนส สองคอน+
โพสต์แล้ว: จันทร์ พ.ค. 14, 2007 11:44 pm
โดย ~@Little lamb@~
ทางเลือก
18พฤษภาคม 2007 เวลา 13.10-13.40 น.
“ลูกรัก การเอาชนะน้ำใจตนเองนั้นเป็นสิ่งที่มนุษย์ทั้งหลายมิอาจทำได้ง่ายเช่นกิจการ อื่นๆ ลูกต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากที่จะข่มใจตนเองเพื่อให้ภาระกิจที่ลูกพึง กระทำนั้นสำเร็จลงได้ด้วยดี
ในยามที่ลูกถูกประจญ ในความเงียบที่ลูกมิอาจได้ยินเสียงเตือนของแม่นั้น เป็นเรื่องที่ลูกพึงระวัง เหตุว่า ลูกจะหลงทางได้ง่ายโดยการหว่านล้อมของจิตชั่วร้ายนั่นเอง
ลูกรัก ในยามนี้ ขอให้ลูกมุ่งมั่นที่จะดำเนินชีวิตอยู่ในความรักของพระบิดาเจ้าสวรรค์เถิด จงอย่าสูญเสียความเชื่อและสั่นคลอนไปกับกลลวงของจิตชั่วร้ายนั้นเป็นอันขาด
ลูก ได้มาถึงจุดที่ลูกจะต้องเลือกวิถีชีวิตของลูกเองแล้ว ณ เวลานี้ ลูกจึงรู้สึกเหมือนอยู่เพียงลำพัง พระบิดาเจ้าสวรรค์ทรงอนุญาตให้เป็นเช่นนั้น เพราะพระองค์มีพระประสงค์ให้ลูก
เลือกหนทางชีวิตข้างหน้าด้วยตัวของลูก เอง
ลูกได้รับการหล่อหลอมมาเพียงพอแล้ว ขอให้ลูกถามใจตนเองดูว่า ลูกต้องการสิ่งใด ด้วยลำพังสติปัญญาของลูกเองอาจมองไม่เห็นทาง ขอให้ลูกจงขอความสว่างจากองค์พระจิตเจ้าเถิด พระองค์จะประทานความสว่างนี้ให้แก่ลูกเอง
ลูกมีทางเลือกเพียง 2 ทางเท่านั้นคือ เดินหน้าต่อไป หรือ ถอยหลังกลับไปใช้ชีวิตดั่งเดิม และเลือกทำกิจการตามน้ำใจตนเอง ซึ่งลูกทำได้ง่ายและมีอิสระมากกว่า
แม่ เชื่อว่าตลอดระยะเวลาที่แม่ได้สอนลูกมา คงจะมีผลในจิตใจของลูกอยู่ และคำสอนของแม่นั้นจะไม่สูญเปล่า
จงเริ่มลุกขึ้นมายืนใหม่เถิด ลูกได้ล้มลงไปนานแล้ว เวลาที่ผ่านไปลูกไม่สามารถเรียกคืนได้
วันนี้ ลูกได้ตอบแทนความรักของพระบิดาเจ้าสวรรค์แล้วหรือยัง
จงอย่าย่อท้อ จงอย่าปล่อยให้เหตุการณ์ต่างๆ มามีอิทธิพลเหนือความไว้วางใจในพระองค์เป็นอันขาด
หากลูกพร้อมที่ จะยืนขึ้นใหม่เดี๋ยวนี้ แม่เองจะช่วยประคองลูกไว้ เพื่อว่า เราจะก้าวเดินหน้าต่อไปด้วยกันอย่างมั่นคง
จากแม่ของลูก”
Re: + เดือน พ.ค. 50 บ้านคุณแม่อักเนส สองคอน+
โพสต์แล้ว: จันทร์ พ.ค. 14, 2007 11:44 pm
โดย ~@Little lamb@~
สันติภาพเล็กๆในดวงใจ
19 พฤษภาคม 2007 เวลา 17.05-17.25 น.
“ลูกที่รัก สิ่งที่แม่ต้องการเห็นลูกๆทั้งหลายพึงกระทำมากที่สุดในเวลานี้ก็คือ การร่วมใจกันสวดภาวนาและทำพลีกรรมเพื่อชดเชยบาปให้คนทั้งหลายในโลกนี้ และเพื่อสันติภาพที่จะพึงบังเกิดตามคำวิงวอนของลูกๆทั้งหลาย
แม่ ขอเรียกร้องให้ผู้มีใจเมินเฉย มินำพาต่อความทุกข์ยากของผู้อื่นนั้น ได้หยุดคิดและ พิจารณาเถิด หากโลกนี้มีแต่คนไร้น้ำใจ ขาดความมตตาปราณี โลกนี้จะเป็นฉันใด?
วันใดที่ลูกได้ประสบกับตัวของลูกเอง ลูกจะได้รู้ถึงความทุกข์อันน่าขมขื่นนี้ว่า น่าเวทนาเพียงใด? จงอย่าเลือกที่รักมักที่ชัง จงให้จากหัวใจของลูกโดยไม่มีข้อแม้เถิด
ลูกๆ อาจจะไม่เข้าใจในเวลานี้ แต่ขอให้ลูกจงนำไปปฏิบัติเถิด แล้วลูกจะเข้าใจถึงความสุขในจิตใจ เมื่อลูกได้เป็นผู้ให้โดยไม่หวังสิ่งใดๆเป็นการตอบแทน ให้เพราะลูกรักพระบิดาเจ้าสวรรค์
จงสวดภาวนาให้มากขึ้น ให้ความรักความเมตตาแก่ผู้ใกล้ชิดของลูกทั้งหลายก่อนเถิด สันติภาพเล็กๆในดวงใจของลูกก็จะค่อยๆแพร่ขยายออกไป ด้วยความรักและความปรารถนาดีของลูกจะค่อยๆนำสันติภาพมาสู่โลกนี้ได้ในที่สุด
จง ภาวนา…”
Re: + เดือน พ.ค. 50 บ้านคุณแม่อักเนส สองคอน+
โพสต์แล้ว: จันทร์ พ.ค. 14, 2007 11:44 pm
โดย ~@Little lamb@~
จงอย่าลืมสิ่งที่แม่ได้พร่ำสอน
หน้าถ้ำแม่พระ วัดพระวิสุทธิวงส์ ลำไทร
27พฤษภาคม 2007 เวลา 03.10-03.40 น.
“ลูกรักของแม่ แม่ขอขอบใจลูกทั้งหลายที่ลูกได้ตั้งใจสวดภาวนาในวันนี้เป็นอย่างดี หลายคนที่ได้ตั้งใจสวดภาวนาและทำพลีกรรมเพื่อชดเชยบาปให้แก่มวลมนุษย์ทั้ง หลายนั้น แม่ขอขอบ ใจเป็นพิเศษ จริงอยู่คำวิงวอนของลูกๆอาจจะมองไม่เห็นผลในทันใด แต่พระบิดาเจ้าสวรรค์ทรงสดับฟังคำวิงวอนของลูกอยู่เสมอ พระองค์ทรงรู้ดีว่า เมื่อใดสันติสุขจะพึงบังเกิดขึ้นได้ในโลกนี้
ขอ ให้ลูกอย่าได้วิตกกังวลไปเลย จงทำวันนี้ของลูกให้ดีที่สุด ลูกได้รับใช้ญาติพี่น้อง และมิตรสหายของลูกดุจเดียวกับที่องค์พระบุตรสุดที่รักของแม่ยินดีรับใช้ลูกๆ หรือไม่
หากลูกยังมีความเห็นแก่ตัว ต้องการแต่ความสุขสบายแก่ตนฝ่ายเดียวแล้วไซร้ ผู้ที่ถูกเบียดเบียนมิได้รับการเหลียวแลจะเป็นเช่นใด
จงสร้างสันติ สุขเล็กๆในจิตใจของลูกเองก่อนเถิด เมื่อลูกให้จากจิตใจที่แท้จริง มิได้หวังสิ่งใดเป็นการตอบแทน เท่ากับว่าลูกได้ยอมข่มน้ำใจตนเอง เป็นผู้รับใช้องค์พระบุตรสุดที่รักแห่งแม่นี้เช่นกัน
ลูกรัก ในโลกนี้ยังีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ลูกมิอาจเข้าใจได้ ขอลูกจงอย่าได้กังวลไปเลย หากลูกยอมเลือกที่จะไม่ทำตามน้ำ ใจของตนเอง เสียสละและแบ่งปันความรักของลูกให้กับบุคคลรอบข้างแล้ว ความดีอันนี้ก็จะกลับมาตอบแทนลูกเช่นกัน
ขอแต่เพียงลูกรู้จักเท่า ทันน้ำใจของตนเอง ไม่ตกเป็นทาสของมันซึ่งจิตชั่วร้ายคอยใช้สิ่งเหล่านี้มาทำลายลูกมิให้ประกอบ คุณงามความดี ดังนั้น การชนะใจตนเองนั้นเป็นที่มาแห่งสันติสุข เหตุว่าลูกมิต้องมีความกังวลใดๆอีกต่อไป
จงไว้วางใจในน้ำพระทัยของ พระบิดาเจ้าสวรรค์เถิด แล้วลูกจะรู้ว่า ไม่มีความสุขอันใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่าความสุขใจในความรักของพระบิดาเจ้าสวรรค์ ไปได้ดอก
วันนี้แม่คงมิมีสิ่งใดมากกว่านี้ที่จะแจ้งแก่ลูกๆทั้ง หลาย ขอให้ลูกจงจดจำช่วงเวลาแห่งสันติสุขในขณะที่ลูกได้สวดภาวนาต่อหน้าแม่ใน วันนี้ไว้ให้จงดีเถิด เมื่อลูกกลับไปแล้วขอให้นำสิ่งที่ลูกได้ปฏิบัติในวันนี้ไปใช้ในชีวิตประจำ วันของลูกเถิด สันติสุขนี้มิอาจซื้อหามาได้ด้วยเงินทอง แต่ลูกจะต้องปฏิบัติจากหัวใจอันแท้จริงของลูกเท่านั้น
จงอย่าลืม สิ่งที่แม่ได้พร่ำสอน ถึงเวลาที่ลูกจะนำไปปฏิบัติกันเสียทีแล้ว อย่าให้คำสอนของแม่ปรากฏอยู่เฉพาะแต่ในหนังสือของแม่เลย แม่ประสงค์ที่จะเห็นสิ่งเหล่านั้นปรากฏในชีวิตประจำวันของลูกๆทุกคน แม่ขอย้ำว่าจงนำไปปฏิบัติเถิด แล้วสันติสุขจะเป็นของลูกๆทุกคน”