กลอนแต่งเอง ชื่อ : โปรดรอเทอญ

ใครมาใหม่เชิญทางนี้ก่อน ทักทาย ทดลองโพส
ตอบกลับโพส
ภาพประจำตัวสมาชิก
Cherval
โพสต์: 566
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ ม.ค. 30, 2011 7:17 pm
ที่อยู่: เชียงราย

เสาร์ มิ.ย. 18, 2011 1:31 pm

รูปภาพ

กลอนแต่งเอง ชื่อกลอนว่า : โปรดรอเทอญ ไม่ได้จบภาษาไทยมา อาจฟังดูตะหงิดๆ แต่แต่งจากใจครับ

เนื่องในโอกาศที่ล้างบาปแล้ว และดอมินิก
ซาวีโอก็เป็นองค์อุปถัมภ์ของผมจึงได้แต่งกลอนขึ้นมา อ่านเล่นและในที่สุดก็นำมาแบ่งปัน
ภาพประจำตัวสมาชิก
rosa-lee
โพสต์: 5937
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ม.ค. 29, 2010 2:37 pm

เสาร์ มิ.ย. 18, 2011 3:48 pm

ดีค่ะเป็นนักบุญวัยรุ่นที่น่ารัก (ยอมตายดีกว่าทำบาป)
แต่งกลอนได้จับใจดี..... :s007:
กรอกสมบูรณ์
โพสต์: 1413
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ก.ย. 02, 2008 11:18 am
ที่อยู่: ต.กรอกสมบูรณ์ อ.ศรีมหาโพธิ จ.ปราจีนบุรี

เสาร์ มิ.ย. 18, 2011 6:16 pm

:s007: เพราะค่ะ ชอบค่ะ
s.gabriel
โพสต์: 1011
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ก.พ. 27, 2009 2:21 pm

อาทิตย์ มิ.ย. 19, 2011 10:39 am

ผมว่า ก็เพราะดีนะครับ
ถึงจะดีหรือไม่ดี แต่สิ่งที่คุณทำ ออกมาจากใจ นักบุญท่านรู้ครับ
ภาพประจำตัวสมาชิก
Zion
~@
โพสต์: 3777
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 8:37 pm
ติดต่อ:

อาทิตย์ มิ.ย. 19, 2011 12:41 pm

เพราะจัง^^
Jeab Agape
~@
โพสต์: 8259
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
ที่อยู่: Bangkok

อาทิตย์ มิ.ย. 19, 2011 10:45 pm

ขอบคุณที่ได้อ่านบทกลอนของท่าน ซึ่งเป็นกลอน 8 หรือกลอนตลาด ขอให้พี่ดอมินิก ดูสัมผัสนิดหนึ่งครับ

ให้คำสุดท้ายของ วรรคแรก สัมผัสคำที่ 3 จะเพราะกว่าคำที่ 5ฮะ และดูสัมผัสระหว่างบทครับ

ดูแบบแผนการแต่งฮะ

กลอดแปด

กลอนแปด หรือเรียกอย่างหนึ่งว่า กลอนสุภาพ เป็นกลอนที่นิยมเขียนกันโดยทั่วไป และถือเป็นพื้นฐานของกลอนต่างๆ เช่น กลอนนิราศ กลอนดอกสร้อย ฯลฯ
กลอนแปด หนึ่งวรรคมีตั้งแต่ 8-9 คำ
วรรคที่มี 8 คำ อ่านดังนี้ 0 0 0 / 0 0 / 0 0 0
วรรคที่ 9 คำ อ่านดังนี้ 0 0 0 / 0 0 0 / 0 0 0
แต่วิธีอ่านนี้มิได้เป็นสูตรตายตัว ต้องคำนึงถึงคำและความหมายของคำด้วย ดู
ตัวอย่างประกอบ

ลมยังพัด/รวมข้าว/หนาวยังหน่วง ฝันยังล่วง/หน้าไป/ไม่รู้หน
แว่วปี่ซัง/เด็กน้อย/ลอยลมวน เวี่ยโคนต้น/หว้าใหญ่/ยะเยือกเย็น

ไกลออกไป/คือโค้งหลวง/ของชาวนา ใกล้เข้ามา/คือดวงตา/อันขื่นเข็ญ
มองออกไป/สุดทุ่ง/ที่แปลกเป็น ทุ่งสุดท้าย/ที่เห็น/จะเปลี่ยนไป

ลมเอย/พัดรวงข้าว/อยู่ร้าวรวด ฝันแปลบปวด/ทุ่งจะหมอง/ข้าวร้องไห้
ทุ่งรวงทอง/ที่รัก/จะยากไร้ เหลือสุสาน/กว้างใหญ่/ให้ชาวนา!
(ลมพัดรวงข้าว / ไพวรินทร์ ขาวงาม)

ณ ร่มไทร/ใหญ่ระย้า/ริมท่าน้ำ ร่มรื่นล้ำ/ลมริ้ว/พลิ้วพฤกษา
เสียงกิ่งก้าน/สะท้านกราย/พระพายพา ดุจดังว่า/ดุริยางค์/กลางพงไพร

ยามใบเก่า/เจ้าจะหล่น/วนเป็นวง คล้ายจักคง/ร่างขืน/ฝืนอยู่ได้
แต่ขั้วหลุด/สุดจะต้าน/ทานกิ่งไกว ลมคอยไล่/ลงมาแนบ/แทบสายชล

ห้วงธารา/ครากระเพื่อม/ละเลื่อมรับ ระลอกขับ/ทีละน้อย/ค่อยเหหน
ใบแห้งเกราะ/เหมาะจะลอย/คอยเวียนวน มิรู้ด้น/ดั้นไป/ทิศไหนกัน
(พฤกษชาติแห่งชีวิต / ทวีปวร)

ฉันทลักษณ์ของกลอนแปด
1 บท มี 4 วรรค (เรียกตามลำดับว่า วรรคสดับ วรรครับ วรรครอง วรรคส่ง)
1 วรรค มีตั้งแต่ 7-10 คำ (แต่นิยมเขียน 8-9 คำ)
คำสุดท้ายของวรรคที่ 1 สัมผัสกับคำที่ 3 (หรือคำที่ 5) ในวรรคที่ 2
คำสุดท้ายของวรรคที่ 2 สัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคที่ 3
คำสุดท้ายของวรรคที่ 3 สัมผัสกับคำที่ 3 (หรือคำที่ 5) ในวรรคที่ 4
ถ้าจะเขียนบทต่อไป ให้คำสุดท้ายของวรรคที่ 4 สัมผัสกับคำสุดท้ายในวรรคที่ 2 ของบทต่อไป เรียกว่า “สัมผัสระหว่างบท”
ภาพประจำตัวสมาชิก
Cherval
โพสต์: 566
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ ม.ค. 30, 2011 7:17 pm
ที่อยู่: เชียงราย

จันทร์ มิ.ย. 20, 2011 4:17 pm

Jeab Agape เขียน:ขอบคุณที่ได้อ่านบทกลอนของท่าน ซึ่งเป็นกลอน 8 หรือกลอนตลาด ขอให้พี่ดอมินิก ดูสัมผัสนิดหนึ่งครับ

ให้คำสุดท้ายของ วรรคแรก สัมผัสคำที่ 3 จะเพราะกว่าคำที่ 5ฮะ และดูสัมผัสระหว่างบทครับ

ดูแบบแผนการแต่งฮะ

กลอดแปด

กลอนแปด หรือเรียกอย่างหนึ่งว่า กลอนสุภาพ เป็นกลอนที่นิยมเขียนกันโดยทั่วไป และถือเป็นพื้นฐานของกลอนต่างๆ เช่น กลอนนิราศ กลอนดอกสร้อย ฯลฯ
กลอนแปด หนึ่งวรรคมีตั้งแต่ 8-9 คำ
วรรคที่มี 8 คำ อ่านดังนี้ 0 0 0 / 0 0 / 0 0 0
วรรคที่ 9 คำ อ่านดังนี้ 0 0 0 / 0 0 0 / 0 0 0
แต่วิธีอ่านนี้มิได้เป็นสูตรตายตัว ต้องคำนึงถึงคำและความหมายของคำด้วย ดู
ตัวอย่างประกอบ

ลมยังพัด/รวมข้าว/หนาวยังหน่วง ฝันยังล่วง/หน้าไป/ไม่รู้หน
แว่วปี่ซัง/เด็กน้อย/ลอยลมวน เวี่ยโคนต้น/หว้าใหญ่/ยะเยือกเย็น

ไกลออกไป/คือโค้งหลวง/ของชาวนา ใกล้เข้ามา/คือดวงตา/อันขื่นเข็ญ
มองออกไป/สุดทุ่ง/ที่แปลกเป็น ทุ่งสุดท้าย/ที่เห็น/จะเปลี่ยนไป

ลมเอย/พัดรวงข้าว/อยู่ร้าวรวด ฝันแปลบปวด/ทุ่งจะหมอง/ข้าวร้องไห้
ทุ่งรวงทอง/ที่รัก/จะยากไร้ เหลือสุสาน/กว้างใหญ่/ให้ชาวนา!
(ลมพัดรวงข้าว / ไพวรินทร์ ขาวงาม)

ณ ร่มไทร/ใหญ่ระย้า/ริมท่าน้ำ ร่มรื่นล้ำ/ลมริ้ว/พลิ้วพฤกษา
เสียงกิ่งก้าน/สะท้านกราย/พระพายพา ดุจดังว่า/ดุริยางค์/กลางพงไพร

ยามใบเก่า/เจ้าจะหล่น/วนเป็นวง คล้ายจักคง/ร่างขืน/ฝืนอยู่ได้
แต่ขั้วหลุด/สุดจะต้าน/ทานกิ่งไกว ลมคอยไล่/ลงมาแนบ/แทบสายชล

ห้วงธารา/ครากระเพื่อม/ละเลื่อมรับ ระลอกขับ/ทีละน้อย/ค่อยเหหน
ใบแห้งเกราะ/เหมาะจะลอย/คอยเวียนวน มิรู้ด้น/ดั้นไป/ทิศไหนกัน
(พฤกษชาติแห่งชีวิต / ทวีปวร)

ฉันทลักษณ์ของกลอนแปด
1 บท มี 4 วรรค (เรียกตามลำดับว่า วรรคสดับ วรรครับ วรรครอง วรรคส่ง)
1 วรรค มีตั้งแต่ 7-10 คำ (แต่นิยมเขียน 8-9 คำ)
คำสุดท้ายของวรรคที่ 1 สัมผัสกับคำที่ 3 (หรือคำที่ 5) ในวรรคที่ 2
คำสุดท้ายของวรรคที่ 2 สัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคที่ 3
คำสุดท้ายของวรรคที่ 3 สัมผัสกับคำที่ 3 (หรือคำที่ 5) ในวรรคที่ 4
ถ้าจะเขียนบทต่อไป ให้คำสุดท้ายของวรรคที่ 4 สัมผัสกับคำสุดท้ายในวรรคที่ 2 ของบทต่อไป เรียกว่า “สัมผัสระหว่างบท”

เง้อ ยิ่งยาวยิ่งงง เพิ่งตกภาษาไทยเรื่องนี้แหละ
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

จันทร์ มิ.ย. 20, 2011 5:28 pm

ไพเราะมากครับ
Jeab Agape
~@
โพสต์: 8259
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
ที่อยู่: Bangkok

อังคาร มิ.ย. 21, 2011 8:35 am

อยากถามคุณดอมินิกว่า คำว่า "เธอ"ที่ใช้หมายถึงใคร เพราะว่างๆเจี๊ยบจะลองแก้ไขให้ตอบแทน ที่ทำอเวต้าให้ครับ และตอนนี้คุณจบด้วยเอย จริงๆจะใช้กับกลอน 8 ไม่ได้ ฮะ เอยใช้กับ
บทดอกสร้อย หรือกลอนสักวา ฮะ

อย่ากังวน ไม่มีใครชำนาญหรอก ที่เจีียบพอทราบเพราะมีโอกาสใช้บ้าง ฮะ
ภาพประจำตัวสมาชิก
Cherval
โพสต์: 566
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ ม.ค. 30, 2011 7:17 pm
ที่อยู่: เชียงราย

อังคาร มิ.ย. 21, 2011 4:24 pm

Jeab Agape เขียน:อยากถามคุณดอมินิกว่า คำว่า "เธอ"ที่ใช้หมายถึงใคร เพราะว่างๆเจี๊ยบจะลองแก้ไขให้ตอบแทน ที่ทำอเวต้าให้ครับ และตอนนี้คุณจบด้วยเอย จริงๆจะใช้กับกลอน 8 ไม่ได้ ฮะ เอยใช้กับ
บทดอกสร้อย หรือกลอนสักวา ฮะ

อย่ากังวน ไม่มีใครชำนาญหรอก ที่เจีียบพอทราบเพราะมีโอกาสใช้บ้าง ฮะ
เธอหมายถึงท่านดอมินิกครับ ขอบคุณที่แก้ไขให้
ตอบกลับโพส