ภาค3-บทที่ 44 สิ่งข้างนอก อย่าจูงเข้ามาข้างในตน
บทที่ 44 สิ่งข้างนอก อย่าจูงเข้ามาข้างในตน
1. (พระเยซูเจ้าตรัส)
ลูกเอ๋ย มีหลาย ๆ เรื่องที่ลูกต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ขณะอยู่ในโลกลูกต้องทำตัวเหมือนตายแล้ว และโลกทั้งหมดก็ถูกตรึงกางเขนตายไปแล้วสำหรับลูกด้วยเช่นกัน ( กท 6:14) มีหลาย ๆ สิ่งที่ลูกต้องปล่อยให้มันผ่านไป เหมือนหูหนวก และคิดถึงบรรดาสิ่งที่นำสันติสุขมาสู่จิตใจของลูกจะดีกว่า
การหลบสายตาให้พ้นจากสิ่งที่ไม่พอใจ และปล่อยคนอื่นเขาอยากคิดอะไรก็ตามใจเขา มีประโยชน์กว่าการต่อล้อต่อเถียงให้ยืดยาว
ถ้าลูกยืนหยัดอย่างดีในพระเป็นเจ้า และยึดเอาคำตัดสินของพระองค์เป็นหลัก เมื่อนั้นแหละ ลูกจะมุ่งหน้าสู่การเอาชนะตนเองได้ง่ายขึ้น
2. (ศิษย์ภาวนา)
โอ้ องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุไรคนเราจึงเป็นอย่างนี้หนอ? กับการสูญเสียทางโลก เราให้ความสำคัญมาก คร่ำครวญฟูมฟายใหญ่โต อยากได้ผลประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ เรายอมลำบาก ยอมตรากตรำมากมาย แต่เมื่อเสียหายทางด้านวิญญาณ เราใส่ใจแค่เล็กน้อย แล้วต่อไปก็แทบจะไม่หวนมาระลึกถึงอีกเลย.
สิ่งที่เป็นประโยชน์น้อย หรือไม่เป็นประโยชน์เลย เรากลับนำมาใส่ใจ ส่วนสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งกว่าทุกสิ่ง เรากลับเฉยเมย ปล่อยผ่านไป เพราะมนุษย์เราล้วนจมอยู่กับสิ่งภายนอก ซึ่งถ้าหากเราไม่รีบสำนึกตนถอนตัวออกมาให้เร็วที่สุด เราก็จะมุ่งหน้าฝังตัวเองอยู่กับมันต่อไป
++++++++++++++++++++++++++++++++
1. (พระเยซูเจ้าตรัส)
ลูกเอ๋ย มีหลาย ๆ เรื่องที่ลูกต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ขณะอยู่ในโลกลูกต้องทำตัวเหมือนตายแล้ว และโลกทั้งหมดก็ถูกตรึงกางเขนตายไปแล้วสำหรับลูกด้วยเช่นกัน ( กท 6:14) มีหลาย ๆ สิ่งที่ลูกต้องปล่อยให้มันผ่านไป เหมือนหูหนวก และคิดถึงบรรดาสิ่งที่นำสันติสุขมาสู่จิตใจของลูกจะดีกว่า
การหลบสายตาให้พ้นจากสิ่งที่ไม่พอใจ และปล่อยคนอื่นเขาอยากคิดอะไรก็ตามใจเขา มีประโยชน์กว่าการต่อล้อต่อเถียงให้ยืดยาว
ถ้าลูกยืนหยัดอย่างดีในพระเป็นเจ้า และยึดเอาคำตัดสินของพระองค์เป็นหลัก เมื่อนั้นแหละ ลูกจะมุ่งหน้าสู่การเอาชนะตนเองได้ง่ายขึ้น
2. (ศิษย์ภาวนา)
โอ้ องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุไรคนเราจึงเป็นอย่างนี้หนอ? กับการสูญเสียทางโลก เราให้ความสำคัญมาก คร่ำครวญฟูมฟายใหญ่โต อยากได้ผลประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ เรายอมลำบาก ยอมตรากตรำมากมาย แต่เมื่อเสียหายทางด้านวิญญาณ เราใส่ใจแค่เล็กน้อย แล้วต่อไปก็แทบจะไม่หวนมาระลึกถึงอีกเลย.
สิ่งที่เป็นประโยชน์น้อย หรือไม่เป็นประโยชน์เลย เรากลับนำมาใส่ใจ ส่วนสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งกว่าทุกสิ่ง เรากลับเฉยเมย ปล่อยผ่านไป เพราะมนุษย์เราล้วนจมอยู่กับสิ่งภายนอก ซึ่งถ้าหากเราไม่รีบสำนึกตนถอนตัวออกมาให้เร็วที่สุด เราก็จะมุ่งหน้าฝังตัวเองอยู่กับมันต่อไป
++++++++++++++++++++++++++++++++
แก้ไขล่าสุดโดย Holy เมื่อ ศุกร์ พ.ย. 20, 2009 5:29 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
- Valkyrie Zero Number
- โพสต์: 2081
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ส.ค. 27, 2007 4:11 am
.......เรายังฝึกไม่พอ