STORY OF MY LIFE
บทนำ
ก่อนอื่นผมต้องขอออกตัวก่อนนะครับ ผมไม่ใช่คนดีเด่นหรือมีเกียรติหน้าชื่นชม ไม่ว่าประการใดผมก็คงไม่แตกต่างจากหลายๆคน ที่เคยผ่านชีวิตทั้งทุกข์และสุขมากมายหลายด้าน ไม่ได้เป็นคนดีและก็ไม่ได้ทำชั่วต่อสังคมหรือคนรอบข้าง แต่ผมเป็นคนบาปต่อพระเป็นเจ้า มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผมทำผิดต่อพระองค์จนผมไม่กล้าที่จะเรียกตัวเองว่าคนดี เมื่อพระองค์มีพระประสงค์ให้ผมต้องทนทุกข์ต่อความเจ็บปวดร่วมกับพระมหาทรมานของพระองค์ในขณะนี้ และผมก็อยากให้บทเรียนชีวิตของผมเป็นภาพสะท้อนที่จะเตือนสติและให้ข้อคิดกับพี่น้องร่วมความเชื่อด้วยกัน
ผมจะนำเสนอเรื่องเล่าของเรื่องราวชีวิตเป็นบท หรือที่ผมเรียกแทนว่า "จิ๊กซอ" ในแต่ละบทพี่น้องผู้อ่านสามารถวิพากษ์วิจารณ์แนะนำเพื่อการแก้ไขได้ครับ ผมจะเก็บเรื่องราวเหล่านี้เพื่อรวบรวมเพื่อเป็นอนุสรณ์ก่อนที่พระจะเรียกผมกลับไปเฝ้าพระองค์ คงไม่นานเกินรอ
ท้ายนี้ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเรื่องราวเหล่านี้จะเป็นประโยชน์ต่อท่านผู้อ่านไม่มากก็น้อย หากผิดพลาดประการใด และไม่เจตตนจะพาดพิงถึงผู้ใด ผมต้องขออภัยมา ณโอกาสนี้ ขอพระพรจากองค์พระเป็นเจ้าผู้เป็นองค์แห่งความรัก และพระนางมารีย์พระมารดาผู้เป็นองค์แห่งความหวังของเรา ประทานสันติสุขและสถิตอยู่กับทุกท่านตลอดไป
*********************************************************************************************************************
จิ๊กซอตัวที่หนึ่ง :)ความทรงจำในวัยเด็ก - ความเชื่อคริสตชน ;D
ผมเกิดมาในครอบครัวที่ตั้งแต่บรรพบุรุษที่นับถือศาสนาพุทธ ในครอบครัวฐานะพอมีพอใช้ ไม่ได้ยากจน แต่ก็ไม่ได้ร่ำรวย แถวบ้านผมเขามักเรียกบ้านผมว่าคนมีเชื้อมีสาย ก็เพราะคุณย่าของผมท่านถือกำเนิดในตระกูลเจ้าผู้ครองนครน่านหรือที่เรียกว่านันทบุรีมีสกุลพระราชทานเป็น ณ น่าน คุณย่าของผมท่านเป็นคนที่รู้จักนับหน้าถือตาของคนทั่วไป คำเรียกที่คนทั่วไปมักเรียกท่านคือ เจ้าอา เจ้าป้า เจ้าย่า เป็นต้น เป็นธรรมเนียมของคนทางเหนือที่จะให้ความนับถือเจ้านายผู้ใหญ่ หลายๆ คนที่อ่านคงจะงงว่ามีคุณย่าเป็นเจ้าทำไมถึงไม่ร่ำไม่รวย ก็คุณย่าท่านตกหลุมรักกับครูใหญ่บ้านนอกก็เลยแต่งงานโดยไม่ได้รับสมบัติอะไรติดตัวมาเลยครับ เหมือนนิยายรักมั้ยครับ เท่าที่จำได้ตั้งแต่เล็กพ่อผมทำงานขับรถสิบล้อส่งของ ส่วนคุณแม่ผมก็รับจ้างวักรีดเสื้อผ้า ผมต้องตื่นนอนแต่เช้าประมาณตี่สี่ตีห้าเพื่อมานึ่งข้าวและไปจ่ายตลาดตอนเช้ากับคุณย่า กลับจากตลาดก็ต้องมาซักผ้าจ้างแล้วก็ไปโรงเรียน เย็นกลับมาก็ไปส่งผ้าและรับผ้ามาซัก ดูเหมือนผมจะเป็นคนขยันใช่มั้ยครับ ก็ไม่ถูกเสียทีเดียวครับ ก็เพราะอยากได้เงินค่าจ้างที่แบ่งจากแม่เดือนละ100 บาท วันเสาร์ผมก็ไปรับจ้างกวาดบ้านถูบ้านให้คนแถวบ้านได้เดือนละ 350 บาท ดีใจครับที่สามารถหาเงินได้ ความงกอยู่ในหัวตลอดครับ ที่บ้านผมยังทำหวานเย็น(น้ำหวานใส่ถุงแช่แข็ง)ขายให้เด็กๆด้วยครับ ที่หาเงินได้มาก็เพื่อซื้ออุปกรณ์การเรียนบ้างและซื้อข้าวของที่อยากได้ คุณย่ารักผมมากเลยครับ ผมจะนอนเป็นเพื่อนท่านทุกคืนและช่วยดูแลท่านเป็นประจำ ไปไหนผมก็มักจะไปกับท่านเสมอ มีครั้งหนึ่งคุณย่าท่านออกไปข้างนอกผมก็ไปด้วยพอดีท่านเกิดปวดปัสสาวะท่านก็เดินเข้าข้างทางเพื่อนั่งลงทำธุระ พอดิบพอดีเป็นช่วงแปดโมงฌช้า เพลงชาติกำลังบรรเลง ท่านจึงยืนขึ้น ผมจึงถามท่านว่า "ย่าทำธุระไม่เสร็จแล้วยืนทำไม" ท่านตอบว่า "เพลงชาติขึ้นแล้วไม่ยืนไม่ได้" เป็นเรื่องที่ผมมักคิดถึงท่านเสมอ เทอมปลายของชั้นประถมปีที่5 คุณย่าท่านก็เสียชีวิตด้วยโรคลำใส้อักเสบ ผมเสียใจมากที่สุดและคิดถึงท่านทุกวัน ผมมีพี่ชายสองคน ผมเป็นน้องคนสุดท้องครับ พี่ชายคนกลางกับผมสนิทและรักกันมาก เพราะพี่ผมคนนี้มักจะออกรับแทนผมเสมอเมื่อผมทำผิดในขณะที่ผมเรียน ปวช.ปี 1 พี่ชายคนนี้ก็เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ชนกับเกวียนพี่ผมเป็นขนขับเลยตายคาที่ เมื่อผมทราบข่าวผมทำอะไรไม่ถูกเลยเพราะพ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านไปส่งของต่างจังหวัด ส่วนพี่ชายคนโตก็เข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ ผมอยู่บ้านคนเดียว สับสน เสียใจ ไร้ที่พึ่งพาต้องดำเนินการเองจนกว่าพ่อกับแม่กลับมาอีก 2 วันให้หลัง ผมต้องเสียคนที่ผมรักภายเวลาไม่กี่ปีถึงสองคนซึ่งเป็นความทรงจำที่ไม่ค่อยดีนักสำหรับผม
วัดแม่พระประจักษ์แห่งลูร์ด ลำปาง
ย้อนหลังไปขณะที่คุณย่าผมยังมีชีวิตอยู่ ท่านมักจะพาผมไปบ้านคุณอาที่จังหวัดลำปางในช่วงปิดเทอมเสมอ ไปทำอะไรนะหรือครับ... ไม่ได้ไปเที่ยวหรอกครับ ผมไปเพื่อดูแลน้องลูกของคุณอาและช่วยทำงานบ้าน อาทิ กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า รีดผ้า จ่ายตลาด ทำกับข้าว ก็จิปาถะทุกอย่างภายในบ้าน เพื่อแลกกับเงินค่าขนม ชุดนักเรียนใหม่และรองเท้าใหม่เพื่อใช้ตอนเปิดเทอม ทุกวันหลังจากที่ทำงานบ้านเสร็จและส่งน้องไปเรียนพิเศษแล้วผมก็จะแวะไปที่วัดแม่พระประจักษ์แห่งลูร์ดเสมอเพื่อรอรับน้องหลังเลิกเรียน ภายในวัดสวยงาม ศักดิ์สิทธิ์ ผมสะดุดตารูปปั้นสตรีงามสง่า ใบหน้าอ่อนหวาน ยืนพนมมือ สวมอาภรณ์ขาวบริสุทธิ์ แลดูอบอุ่นชวนหลงไหลเหมือนต้องมนต์สะกด ผมนั่งมองท่านได้โดยไม่ละสายตา และสิ่งที่ผมได้รับคือความอบอุ่นและความสุขที่ผมไม่เคยได้รับจากใครเลย คุณพ่ออาเล็สซานโดร บอร์ดีญอง เป็นเจ้าอาวาสในสมัยนั้น ท่านใจดีมากเห็นความสนใจของผมและให้หนังสือมาเล่มหนึ่ง เป็นหนังสือเกี่ยวกับคริสตศาสนา บ่อยครั้งที่ผมไปที่วัด ท่านมักจะมาพูดคุยเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้ผมฟัง โดยเฉพาะเรื่องราวของสตรีงามผู้นั้น พระนางมารีอา พระมารดาของพระเยซูเจ้าเป็นชื่อและศักดิ์ของพระนาง เมื่อโรงเรียนเปิดเทอมผมจึงต้องกลับมาที่บ้าน ผมพยายามวาดรูปแม่พระและแขวนรูปไว้บนแท่นที่ผมจัดไว้ในห้องนอนและสวดภาวนาตามที่คุณพ่อท่านได้สอน ผมพยายามที่จะเสาะหาวัดคาทอลิกที่ใกล้บ้าน แต่ก็ไม่มี
คุณพ่ออาเล็สซานโดร บอร์ดีญอง
หลังจากที่คุณย่าผมจากไป ผมเริ่มรู้จักกับกลุ่มพี่น้องคริสเตียนในคริสตจักรประจำอำเถอ(คริสตจักรสาวัฒนาธรรม) ความอบอุ่นและการดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษที่ผมได้รับจากพี่น้องคริสเตียนทำให้ผมตัดสินใจรับบัพติศมา ทุกคนในครอบครัวต่อต้าน ญาติมิตรไม่เห็นด้วย ผมถูกสบประมาท ดูถูก ด่าว่าสารพัด "นอกคอก" "ไม่รักดี" ทุกอย่างยิ่งทำให้ความเชื่อของผมเข้มแข็งและร้อนรนยิ่งขึ้น ผมเข้าศึกษาพระคัมภีร์ทุกวัน เข้ากลุ่มเซลล์กับกลุ่มอนุชนจนได้รับเลือกให้เป็นประธานกลุ่มที่มีอายุน้อยที่สุด บทบาทหน้าที่ของผมประจำทุกวันอาทิตย์ก็คือ เป็นครูสอนรวีวารศึกษา(เด็กเล็กที่เข้าชั้นเรียนพระคัมภีร์สำหรับเด็ก) จากนั้นก็เข้าสอนพระคัมภีร์อนุชน และเล่นออร์แกนนมัสการประจำคริสตจักร ในช่วงบ่ายก็ไปนมัสการตามบ้านของสมาชิกคริสตจักร เข้าร่วมกลุ่มเซลล์ของอนุชนและกลุ่มผู้อาวุโส เป็นตัวแทนเข้าร่วมประชุม สัมมนากับสมาชิกต่างคริสตจักรในทุกโอกาส นำกิจกรรมมาพัฒนา ปรับปรุงและก่อตั้งกลุ่มอธิฐานภายในคริสตจักร ด้วยความสนใจและพระพรทำให้ศิษยาภิบาลทำเรื่องขอทุนเรียนศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยพายัพ หลังจากที่ผมเรียนจบ ปวช.3 พี่ชายของผมที่เสียชีวิตผมได้นำเถ้ากระดูกของเขามาทำการบรรจุไว้ที่สุสานของคริสตจักรและประกอบพิธีทางคริสตศานาด้วยความหวังใจว่าผมกับพี่ชายจะได้อยู่ร่วมกันในพระอาณาจักรของพระเป็นเจ้าด้วยกัน ทั้งหมดเป็นการเริ่มต้นความเชื่อคริสตชนและการปูพื้นฐานที่ดีที่ผมได้รับ ขอขอบคุณพี่น้องคริสเตียนที่ให้ความรักความอบอุ่นและความทรงจำที่ดีกับผม โมทนาคุณพระเป็นเจ้ที่ทรงเรียกและเลือกให้ผมเริ่มก้าวตามพระสุรเสียงของพระองค์ หลายคนคงอยากถามว่าแล้วเรื่องราวของคาทอลิกล่ะ...ลืมหรือยัง... เปล่าเลย ทุกครั้งที่ปิดเทอมผมยังคงแวะเวียนไปที่วัดแม่พระประจักษ์แห่งลูร์ดเสมอ ในทุกช่วงเวลาของชีวิตคริสเตียน ผมยังคงสวดภาวนาต่อแม่พระ และภายในใจมีความสุข อบอุ่นและโหยหาพระนางอยู่เสมอ หลายคนคงสงสัยว่าเมื่อผมเป็นคริสเตียนแล้วทำไมถึงยังนับถือแม่พระอยู่ ผมบอกแล้วไงครับว่าผมไม่ใช่คนดี ทุกอย่างผมทำตามภายในใจที่เรียกร้อง อีกประการหนึ่งผมไม่ได้ใกล้ชิด สนิทสนมกับพ่อ และแม่ เมื่อผมเจอแม่พระครั้งแรกเหมือนกับผมได้รับความอบอุ่นที่ขาดหายไป เหมือนผมมีแม่ที่คอยอยู่กับผมตลอดเวลาไม่ว่าผมจะไปที่ไหน เป็นความประทับใจที่ผมจดจำและยังคงอยู่ในใจผมเสมอ
****************************************************************************************************************************************
พระคัมภีร์ - วาทะนักบุญ หนุนใจสำหรับผู้อ่าน
"พระองค์ตรัสกับพวกเขาอีกว่า สันติสุขจงสถิตอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด พระบิดาทรงส่งเรามาฉันใด เราก็ส่งท่านทั้งหลายไปฉันนั้น" (ยน.20 : 21)
"การไม่รู้พระคัมภีร์คือ การไม่รู้จักพระคริสตเจ้า" (นักบุญเยโรม)
ก่อนอื่นผมต้องขอออกตัวก่อนนะครับ ผมไม่ใช่คนดีเด่นหรือมีเกียรติหน้าชื่นชม ไม่ว่าประการใดผมก็คงไม่แตกต่างจากหลายๆคน ที่เคยผ่านชีวิตทั้งทุกข์และสุขมากมายหลายด้าน ไม่ได้เป็นคนดีและก็ไม่ได้ทำชั่วต่อสังคมหรือคนรอบข้าง แต่ผมเป็นคนบาปต่อพระเป็นเจ้า มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผมทำผิดต่อพระองค์จนผมไม่กล้าที่จะเรียกตัวเองว่าคนดี เมื่อพระองค์มีพระประสงค์ให้ผมต้องทนทุกข์ต่อความเจ็บปวดร่วมกับพระมหาทรมานของพระองค์ในขณะนี้ และผมก็อยากให้บทเรียนชีวิตของผมเป็นภาพสะท้อนที่จะเตือนสติและให้ข้อคิดกับพี่น้องร่วมความเชื่อด้วยกัน
ผมจะนำเสนอเรื่องเล่าของเรื่องราวชีวิตเป็นบท หรือที่ผมเรียกแทนว่า "จิ๊กซอ" ในแต่ละบทพี่น้องผู้อ่านสามารถวิพากษ์วิจารณ์แนะนำเพื่อการแก้ไขได้ครับ ผมจะเก็บเรื่องราวเหล่านี้เพื่อรวบรวมเพื่อเป็นอนุสรณ์ก่อนที่พระจะเรียกผมกลับไปเฝ้าพระองค์ คงไม่นานเกินรอ
ท้ายนี้ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเรื่องราวเหล่านี้จะเป็นประโยชน์ต่อท่านผู้อ่านไม่มากก็น้อย หากผิดพลาดประการใด และไม่เจตตนจะพาดพิงถึงผู้ใด ผมต้องขออภัยมา ณโอกาสนี้ ขอพระพรจากองค์พระเป็นเจ้าผู้เป็นองค์แห่งความรัก และพระนางมารีย์พระมารดาผู้เป็นองค์แห่งความหวังของเรา ประทานสันติสุขและสถิตอยู่กับทุกท่านตลอดไป
*********************************************************************************************************************
จิ๊กซอตัวที่หนึ่ง :)ความทรงจำในวัยเด็ก - ความเชื่อคริสตชน ;D
ผมเกิดมาในครอบครัวที่ตั้งแต่บรรพบุรุษที่นับถือศาสนาพุทธ ในครอบครัวฐานะพอมีพอใช้ ไม่ได้ยากจน แต่ก็ไม่ได้ร่ำรวย แถวบ้านผมเขามักเรียกบ้านผมว่าคนมีเชื้อมีสาย ก็เพราะคุณย่าของผมท่านถือกำเนิดในตระกูลเจ้าผู้ครองนครน่านหรือที่เรียกว่านันทบุรีมีสกุลพระราชทานเป็น ณ น่าน คุณย่าของผมท่านเป็นคนที่รู้จักนับหน้าถือตาของคนทั่วไป คำเรียกที่คนทั่วไปมักเรียกท่านคือ เจ้าอา เจ้าป้า เจ้าย่า เป็นต้น เป็นธรรมเนียมของคนทางเหนือที่จะให้ความนับถือเจ้านายผู้ใหญ่ หลายๆ คนที่อ่านคงจะงงว่ามีคุณย่าเป็นเจ้าทำไมถึงไม่ร่ำไม่รวย ก็คุณย่าท่านตกหลุมรักกับครูใหญ่บ้านนอกก็เลยแต่งงานโดยไม่ได้รับสมบัติอะไรติดตัวมาเลยครับ เหมือนนิยายรักมั้ยครับ เท่าที่จำได้ตั้งแต่เล็กพ่อผมทำงานขับรถสิบล้อส่งของ ส่วนคุณแม่ผมก็รับจ้างวักรีดเสื้อผ้า ผมต้องตื่นนอนแต่เช้าประมาณตี่สี่ตีห้าเพื่อมานึ่งข้าวและไปจ่ายตลาดตอนเช้ากับคุณย่า กลับจากตลาดก็ต้องมาซักผ้าจ้างแล้วก็ไปโรงเรียน เย็นกลับมาก็ไปส่งผ้าและรับผ้ามาซัก ดูเหมือนผมจะเป็นคนขยันใช่มั้ยครับ ก็ไม่ถูกเสียทีเดียวครับ ก็เพราะอยากได้เงินค่าจ้างที่แบ่งจากแม่เดือนละ100 บาท วันเสาร์ผมก็ไปรับจ้างกวาดบ้านถูบ้านให้คนแถวบ้านได้เดือนละ 350 บาท ดีใจครับที่สามารถหาเงินได้ ความงกอยู่ในหัวตลอดครับ ที่บ้านผมยังทำหวานเย็น(น้ำหวานใส่ถุงแช่แข็ง)ขายให้เด็กๆด้วยครับ ที่หาเงินได้มาก็เพื่อซื้ออุปกรณ์การเรียนบ้างและซื้อข้าวของที่อยากได้ คุณย่ารักผมมากเลยครับ ผมจะนอนเป็นเพื่อนท่านทุกคืนและช่วยดูแลท่านเป็นประจำ ไปไหนผมก็มักจะไปกับท่านเสมอ มีครั้งหนึ่งคุณย่าท่านออกไปข้างนอกผมก็ไปด้วยพอดีท่านเกิดปวดปัสสาวะท่านก็เดินเข้าข้างทางเพื่อนั่งลงทำธุระ พอดิบพอดีเป็นช่วงแปดโมงฌช้า เพลงชาติกำลังบรรเลง ท่านจึงยืนขึ้น ผมจึงถามท่านว่า "ย่าทำธุระไม่เสร็จแล้วยืนทำไม" ท่านตอบว่า "เพลงชาติขึ้นแล้วไม่ยืนไม่ได้" เป็นเรื่องที่ผมมักคิดถึงท่านเสมอ เทอมปลายของชั้นประถมปีที่5 คุณย่าท่านก็เสียชีวิตด้วยโรคลำใส้อักเสบ ผมเสียใจมากที่สุดและคิดถึงท่านทุกวัน ผมมีพี่ชายสองคน ผมเป็นน้องคนสุดท้องครับ พี่ชายคนกลางกับผมสนิทและรักกันมาก เพราะพี่ผมคนนี้มักจะออกรับแทนผมเสมอเมื่อผมทำผิดในขณะที่ผมเรียน ปวช.ปี 1 พี่ชายคนนี้ก็เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ชนกับเกวียนพี่ผมเป็นขนขับเลยตายคาที่ เมื่อผมทราบข่าวผมทำอะไรไม่ถูกเลยเพราะพ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านไปส่งของต่างจังหวัด ส่วนพี่ชายคนโตก็เข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ ผมอยู่บ้านคนเดียว สับสน เสียใจ ไร้ที่พึ่งพาต้องดำเนินการเองจนกว่าพ่อกับแม่กลับมาอีก 2 วันให้หลัง ผมต้องเสียคนที่ผมรักภายเวลาไม่กี่ปีถึงสองคนซึ่งเป็นความทรงจำที่ไม่ค่อยดีนักสำหรับผม
วัดแม่พระประจักษ์แห่งลูร์ด ลำปาง
ย้อนหลังไปขณะที่คุณย่าผมยังมีชีวิตอยู่ ท่านมักจะพาผมไปบ้านคุณอาที่จังหวัดลำปางในช่วงปิดเทอมเสมอ ไปทำอะไรนะหรือครับ... ไม่ได้ไปเที่ยวหรอกครับ ผมไปเพื่อดูแลน้องลูกของคุณอาและช่วยทำงานบ้าน อาทิ กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า รีดผ้า จ่ายตลาด ทำกับข้าว ก็จิปาถะทุกอย่างภายในบ้าน เพื่อแลกกับเงินค่าขนม ชุดนักเรียนใหม่และรองเท้าใหม่เพื่อใช้ตอนเปิดเทอม ทุกวันหลังจากที่ทำงานบ้านเสร็จและส่งน้องไปเรียนพิเศษแล้วผมก็จะแวะไปที่วัดแม่พระประจักษ์แห่งลูร์ดเสมอเพื่อรอรับน้องหลังเลิกเรียน ภายในวัดสวยงาม ศักดิ์สิทธิ์ ผมสะดุดตารูปปั้นสตรีงามสง่า ใบหน้าอ่อนหวาน ยืนพนมมือ สวมอาภรณ์ขาวบริสุทธิ์ แลดูอบอุ่นชวนหลงไหลเหมือนต้องมนต์สะกด ผมนั่งมองท่านได้โดยไม่ละสายตา และสิ่งที่ผมได้รับคือความอบอุ่นและความสุขที่ผมไม่เคยได้รับจากใครเลย คุณพ่ออาเล็สซานโดร บอร์ดีญอง เป็นเจ้าอาวาสในสมัยนั้น ท่านใจดีมากเห็นความสนใจของผมและให้หนังสือมาเล่มหนึ่ง เป็นหนังสือเกี่ยวกับคริสตศาสนา บ่อยครั้งที่ผมไปที่วัด ท่านมักจะมาพูดคุยเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้ผมฟัง โดยเฉพาะเรื่องราวของสตรีงามผู้นั้น พระนางมารีอา พระมารดาของพระเยซูเจ้าเป็นชื่อและศักดิ์ของพระนาง เมื่อโรงเรียนเปิดเทอมผมจึงต้องกลับมาที่บ้าน ผมพยายามวาดรูปแม่พระและแขวนรูปไว้บนแท่นที่ผมจัดไว้ในห้องนอนและสวดภาวนาตามที่คุณพ่อท่านได้สอน ผมพยายามที่จะเสาะหาวัดคาทอลิกที่ใกล้บ้าน แต่ก็ไม่มี
คุณพ่ออาเล็สซานโดร บอร์ดีญอง
หลังจากที่คุณย่าผมจากไป ผมเริ่มรู้จักกับกลุ่มพี่น้องคริสเตียนในคริสตจักรประจำอำเถอ(คริสตจักรสาวัฒนาธรรม) ความอบอุ่นและการดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษที่ผมได้รับจากพี่น้องคริสเตียนทำให้ผมตัดสินใจรับบัพติศมา ทุกคนในครอบครัวต่อต้าน ญาติมิตรไม่เห็นด้วย ผมถูกสบประมาท ดูถูก ด่าว่าสารพัด "นอกคอก" "ไม่รักดี" ทุกอย่างยิ่งทำให้ความเชื่อของผมเข้มแข็งและร้อนรนยิ่งขึ้น ผมเข้าศึกษาพระคัมภีร์ทุกวัน เข้ากลุ่มเซลล์กับกลุ่มอนุชนจนได้รับเลือกให้เป็นประธานกลุ่มที่มีอายุน้อยที่สุด บทบาทหน้าที่ของผมประจำทุกวันอาทิตย์ก็คือ เป็นครูสอนรวีวารศึกษา(เด็กเล็กที่เข้าชั้นเรียนพระคัมภีร์สำหรับเด็ก) จากนั้นก็เข้าสอนพระคัมภีร์อนุชน และเล่นออร์แกนนมัสการประจำคริสตจักร ในช่วงบ่ายก็ไปนมัสการตามบ้านของสมาชิกคริสตจักร เข้าร่วมกลุ่มเซลล์ของอนุชนและกลุ่มผู้อาวุโส เป็นตัวแทนเข้าร่วมประชุม สัมมนากับสมาชิกต่างคริสตจักรในทุกโอกาส นำกิจกรรมมาพัฒนา ปรับปรุงและก่อตั้งกลุ่มอธิฐานภายในคริสตจักร ด้วยความสนใจและพระพรทำให้ศิษยาภิบาลทำเรื่องขอทุนเรียนศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยพายัพ หลังจากที่ผมเรียนจบ ปวช.3 พี่ชายของผมที่เสียชีวิตผมได้นำเถ้ากระดูกของเขามาทำการบรรจุไว้ที่สุสานของคริสตจักรและประกอบพิธีทางคริสตศานาด้วยความหวังใจว่าผมกับพี่ชายจะได้อยู่ร่วมกันในพระอาณาจักรของพระเป็นเจ้าด้วยกัน ทั้งหมดเป็นการเริ่มต้นความเชื่อคริสตชนและการปูพื้นฐานที่ดีที่ผมได้รับ ขอขอบคุณพี่น้องคริสเตียนที่ให้ความรักความอบอุ่นและความทรงจำที่ดีกับผม โมทนาคุณพระเป็นเจ้ที่ทรงเรียกและเลือกให้ผมเริ่มก้าวตามพระสุรเสียงของพระองค์ หลายคนคงอยากถามว่าแล้วเรื่องราวของคาทอลิกล่ะ...ลืมหรือยัง... เปล่าเลย ทุกครั้งที่ปิดเทอมผมยังคงแวะเวียนไปที่วัดแม่พระประจักษ์แห่งลูร์ดเสมอ ในทุกช่วงเวลาของชีวิตคริสเตียน ผมยังคงสวดภาวนาต่อแม่พระ และภายในใจมีความสุข อบอุ่นและโหยหาพระนางอยู่เสมอ หลายคนคงสงสัยว่าเมื่อผมเป็นคริสเตียนแล้วทำไมถึงยังนับถือแม่พระอยู่ ผมบอกแล้วไงครับว่าผมไม่ใช่คนดี ทุกอย่างผมทำตามภายในใจที่เรียกร้อง อีกประการหนึ่งผมไม่ได้ใกล้ชิด สนิทสนมกับพ่อ และแม่ เมื่อผมเจอแม่พระครั้งแรกเหมือนกับผมได้รับความอบอุ่นที่ขาดหายไป เหมือนผมมีแม่ที่คอยอยู่กับผมตลอดเวลาไม่ว่าผมจะไปที่ไหน เป็นความประทับใจที่ผมจดจำและยังคงอยู่ในใจผมเสมอ
****************************************************************************************************************************************
พระคัมภีร์ - วาทะนักบุญ หนุนใจสำหรับผู้อ่าน
"พระองค์ตรัสกับพวกเขาอีกว่า สันติสุขจงสถิตอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด พระบิดาทรงส่งเรามาฉันใด เราก็ส่งท่านทั้งหลายไปฉันนั้น" (ยน.20 : 21)
"การไม่รู้พระคัมภีร์คือ การไม่รู้จักพระคริสตเจ้า" (นักบุญเยโรม)
แก้ไขล่าสุดโดย Divine Mercy เมื่อ อังคาร เม.ย. 11, 2006 12:56 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
- ~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- ติดต่อ:
ติดตามอยู่คะ :D
รู้ตัวมั้ยครับ ว่า LL เป็นแรงบันดาลใจให้พี่เริ่มเขียน ;D~@Little lamb@~ เขียน: ติดตามอยู่คะ :D
- ~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- ติดต่อ:
555555555555
อะฮ้า~~~~~~~~
จริงรึคะ ทำไมล่ะพี่
หนูว่าหนูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ
อะฮ้า~~~~~~~~
จริงรึคะ ทำไมล่ะพี่
หนูว่าหนูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ พุธ มี.ค. 22, 2006 12:24 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
พี่เคยคุยเรื่องนี้กับ LL นานแล้วหนูก็สนับสนุนบอกว่า"ดี ลองดูสิค่ะ" จำได้ยังจ๊ะ~@Little lamb@~ เขียน: 555555555555
อะฮ้า~~~~~~~~
จริงรึคะ ทำไมล่ะพี่
หนูว่าหนูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ
- ~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- ติดต่อ:
อ้า~~~~~~~~~~
ใช่ เพราะหนูอยากให้พี่เลิกปกปิดตัวเอง
แล้วนำชีวิตของพี่มาเป็นตัวอย่าง และเป็นกำลังใจให้อีกหลาย ๆ คน
ให้มีความพยายามที่จะแสวงหาพระเจ้า
โดยใช้เรื่องราวในชีวิตของพี่เป็นไกด์นำทาง
*no1
ใช่ เพราะหนูอยากให้พี่เลิกปกปิดตัวเอง
แล้วนำชีวิตของพี่มาเป็นตัวอย่าง และเป็นกำลังใจให้อีกหลาย ๆ คน
ให้มีความพยายามที่จะแสวงหาพระเจ้า
โดยใช้เรื่องราวในชีวิตของพี่เป็นไกด์นำทาง
*no1
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ พุธ มี.ค. 22, 2006 12:39 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
- -*-St.GrEGoRY-*-
- โพสต์: 309
- ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. ธ.ค. 15, 2005 2:06 pm
ติดตามอ่านอยู่นะครับ
-
- ~@
- โพสต์: 8259
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
- ที่อยู่: Bangkok
ขอบคุณ พี่นัท หนูกำลังซาบซึ้ง .............จะติดตามตอนต่อไป ฮะ
ใช้ภาษานุ่มมมม นวลดีค่ะ อ่านแล้วชวนติดตาม
แต่ยังกะไม่เคยเห็น ชื่อ ~+ HolyMom +~ นี้มาก่อน แต่เอ๊...เป็น "ลูกแกะอยู่มานาน" นี่นา
แต่ยังกะไม่เคยเห็น ชื่อ ~+ HolyMom +~ นี้มาก่อน แต่เอ๊...เป็น "ลูกแกะอยู่มานาน" นี่นา
รู้ตัวมั้ยครับ ว่า LL เป็นแรงบันดาลใจให้พี่เริ่มเขียน ;D
ประโยคนี้ ยังกะ "หนุ่มจีบสาว" แน่ะ ;)
-
- โพสต์: 659
- ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ก.ย. 10, 2005 2:01 pm
- ที่อยู่: I believe in God...
ติดตามอยู่ด้วยคนครับ
ต้องถามเจ้าตัวก่อนนะครับว่าจะให้จีบหรือเปล่า...น้องสาวที่น่ารักครับ...อย่าคิดทาก ;DMei เขียน:รู้ตัวมั้ยครับ ว่า LL เป็นแรงบันดาลใจให้พี่เริ่มเขียน ;D
ประโยคนี้ ยังกะ "หนุ่มจีบสาว" แน่ะ ;)
HolyMom มาจาก Divine Mercy Of Jesus & Mary เหตุผลที่เปลี่ยนคือ อยากเปลี่ยนให้น่าร้าก...
หลายคนคงอยากถามว่าแล้วเรื่องราวของคาทอลิกล่ะ...ลืมหรือยัง... เปล่าเลย ในทุกช่วงเวลาของชีวิตคริสเตียน ผมยังคงสวดภาวนาต่อแม่พระ และภายในใจมีความสุข อบอ่นและโหยหาพระนางอยู่เสมอ
ช่วยเฉลยหน่อยค่ะ เหตุใดเป็นแบบนี้ล่ะคะ เพราะตามท้องเรื่องที่เกิดขึ้น ;) เป็นคริสเตียนก่อนนี่เนอะ แล้วไปสวดภาวนากับแม่พระได้อย่างไรคะ
ปล. ทราบแล้วนะคะว่าเปลี่ยนชื่อให้น่าร้ากกก :D
แก้ไขล่าสุดโดย mei เมื่อ พุธ มี.ค. 22, 2006 3:28 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
Mei เขียน:หลายคนคงอยากถามว่าแล้วเรื่องราวของคาทอลิกล่ะ...ลืมหรือยัง... เปล่าเลย ในทุกช่วงเวลาของชีวิตคริสเตียน ผมยังคงสวดภาวนาต่อแม่พระ และภายในใจมีความสุข อบอ่นและโหยหาพระนางอยู่เสมอ
ช่วยเฉลยหน่อยค่ะ เหตุใดเป็นแบบนี้ล่ะคะ เพราะตามท้องเรื่องที่เกิดขึ้น ;) เป็นคริสเตียนก่อนนี่เนอะ แล้วไปสวดภาวนากับแม่พระได้อย่างไรคะ
ปล. ทราบแล้วนะคะว่าเปลี่ยนชื่อให้น่าร้ากกก :D
อ่านดูอีกทีนะครับ เมื่อคืนดึกไปหน่อยข้อความเลยตกหล่น ขอบคุณครับที่ติดตาม
-
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
:) :) นี่คือสิ่งที่พี่อยากทราบมานานแล้ว แต่ไม่กล้าถามจ๊ะ ขอบคุณสำหรับการแบ่งปัน เป็นกำลังใจให้เสมอจ๊ะ
จิ๊กซอตัวที่สอง เชียงใหม่
แก้ไขล่าสุดโดย Divine Mercy เมื่อ จันทร์ มี.ค. 27, 2006 1:01 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
- ~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- ติดต่อ:
เจอคำนี้....คิดไม่ออกเลยคะ...........คิดทาก~+ HolyMom +~ เขียน:
ต้องถามเจ้าตัวก่อนนะครับว่าจะให้จีบหรือเปล่า...น้องสาวที่น่ารักครับ...อย่าคิดทาก ;D
เป็นยังงัยว้า~~~~~~~ คิดทาก
-
- ~@
- โพสต์: 2546
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 10:54 pm
เรื่องราวชีวิตของคริสต์ชน เป็นเรื่องราวอัศจรรย์ เพราะจะแฝงไปด้วยแผนการของพระเป็นเจ้า และแผนการของพระเป็นเจ้าเป็นแผนการที่อัศจรรย์
ดังนั้นเมื่อคริสชนทุกคนได้แบ่งปันพระพรต่างๆในชีวิตแก่กันและกันแล้วย่อมจะเพิ่มพูนความเชื่อและความรักในองค์พระเยซูคริสเจ้าและพระแม่มารีย์มากขึ้นเรื่อย ซึ่งเป็นผลดีต่อวิญญาณเราอย่างยิ่ง
ดังนั้นเมื่อคริสชนทุกคนได้แบ่งปันพระพรต่างๆในชีวิตแก่กันและกันแล้วย่อมจะเพิ่มพูนความเชื่อและความรักในองค์พระเยซูคริสเจ้าและพระแม่มารีย์มากขึ้นเรื่อย ซึ่งเป็นผลดีต่อวิญญาณเราอย่างยิ่ง
~@Little lamb@~ เขียน:
เจอคำนี้....คิดไม่ออกเลยคะ...........คิดทาก
เป็นยังงัยว้า~~~~~~~ คิดทาก
เจอภาษาวัยรุ่นอีกแล้ว...คนแก่เลยงง ??? ใครรู้ช่วยไขหน่อยครับ "คิดทาก"
- St. AnGeLA MeriCi
- โพสต์: 286
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ก.ย. 05, 2005 12:50 pm
ตามมาอ่านคะ
เอาใจช่วยคะ *no1
เอาใจช่วยคะ *no1
-
- ~@
- โพสต์: 2546
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 10:54 pm
พี่นัทอะแหละเขียนมาเอง "คิดทาก" *heh~+ HolyMom +~ เขียน:~@Little lamb@~ เขียน:
เจอคำนี้....คิดไม่ออกเลยคะ...........คิดทาก
เป็นยังงัยว้า~~~~~~~ คิดทาก
เจอภาษาวัยรุ่นอีกแล้ว...คนแก่เลยงง ??? ใครรู้ช่วยไขหน่อยครับ "คิดทาก"
*srv *kis โถ...แก่แล้วเป็นอย่างนี้หรือ...งงตัวเองพระเจ้าสถิตย์กับเราเสมอ(เจ้ทา) เขียน:พี่นัทอะแหละเขียนมาเอง "คิดทาก" *heh~+ HolyMom +~ เขียน:~@Little lamb@~ เขียน:
เจอคำนี้....คิดไม่ออกเลยคะ...........คิดทาก
เป็นยังงัยว้า~~~~~~~ คิดทาก
เจอภาษาวัยรุ่นอีกแล้ว...คนแก่เลยงง ??? ใครรู้ช่วยไขหน่อยครับ "คิดทาก"
จิ๊กซอตัวที่สาม ชีวิตใหม่ในกรุงเทพฯ - แม่พระในดวงใจ
ความรักนำพาหัวใจให้โบยบินมาหา
ความรักนำพาหัวใจให้โบยบินมาหา
แก้ไขล่าสุดโดย Divine Mercy เมื่อ อังคาร เม.ย. 11, 2006 12:53 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
- ~@
- โพสต์: 8259
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
- ที่อยู่: Bangkok
พี่นัทคร้าบ ตอนสองกับสามยังไม่ได้อ่าน แต่ขอแซวก่อนฮะ
ตอนแรกหนูอ่านชื่อพี่ คิดว่า โฮลี่ หม่อม แล้วหม่อมของใครล่ะ
และรู้ตั้งแต่แรกและว่าเป็นพี่นัท ....เนี่ย ถ้าไม่ใช่ช่วงมหาพรต โดนหนูยำเรื่องเปลี่ยนชื่อแน่ๆ
ขอบคุณพระ มหาพรต หนูต้องลด เลิก ละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ตอนแรกหนูอ่านชื่อพี่ คิดว่า โฮลี่ หม่อม แล้วหม่อมของใครล่ะ
และรู้ตั้งแต่แรกและว่าเป็นพี่นัท ....เนี่ย ถ้าไม่ใช่ช่วงมหาพรต โดนหนูยำเรื่องเปลี่ยนชื่อแน่ๆ
ขอบคุณพระ มหาพรต หนูต้องลด เลิก ละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ขอบคุณครับพี่นัทที่นำมาแบ่งปันครับ
-
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
Jeab Agape เขียน:
พี่นัทคร้าบ ตอนสองกับสามยังไม่ได้อ่าน แต่ขอแซวก่อนฮะ
ตอนแรกหนูอ่านชื่อพี่ คิดว่า โฮลี่ หม่อม แล้วหม่อมของใครล่ะ
และรู้ตั้งแต่แรกและว่าเป็นพี่นัท ....เนี่ย ถ้าไม่ใช่ช่วงมหาพรต โดนหนูยำเรื่องเปลี่ยนชื่อแน่ๆ
ขอบคุณพระ มหาพรต หนูต้องลด เลิก ละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
;D ;D หม่อมของพี่โฮลี่มั๊ง อุ๊บ....มหาพรต ลด ละ เลิก